El talian, una léngoa con pochi giorni

domingo, 25 de setembro de 2016

Bon giorno a tute le persone che piase de veder questo blog, ncói vui parlar un poco del Talian, la nostra léngoa, la nostra stòria.
Chi ga vergògna de parlar TALIAN, ga vergògna anca dei soi genitori, dei soi noni. questa setimana, mi parléa con una amica che ga dito che quando la zera cèa la gavéa vergògna quando rivéa in la so casa le so amiche, la ga dito cossì.

"Che baùca che mi zera quando cèa, invesse de aprofitar per imparar questa bela léngoa con i noni e genitori, ncói mi savaria tanto de pi."
E ze pròprio cossì gente, ncói ze anca onore perché el nostro talian el gà de pi de 140 ani, el ze ancora vivo, magari el ze tuto mezo roto, spacà, con poca vita. El bon che el ze un poco difarente dela nostra vita, nantri quando ze ora che Dio ciama toca ndar, ma la léngoa la ga remèdio, la ga solussion.
Alora gente, femo la nostra parte, ndemo guarir la malatia dela nostra léngoa, ncora la ghenà solussion. Tuto quelo che ei nostri genitori ga fato fin adesso ze stato per gnente se nantri non far qual'cos anca nantri. Alora, dai!, Sùito! Ndemo parlar talian, perché quando more una léngoa more anca questo pòpolo.

Ficou curioso em entender esse texto? Faça o curso de TALIAN, informe-se melhor, clicando aqui!.

2 comentários:

  1. No sté mai assar là de parlar `l nostro Talian; bisogna vérghe orgòglio-no vergogna- `l è un onore saver parlarlo!

    ResponderExcluir
  2. Gràssie per veder nostro blog, per i letori come ti e tanti altri che nantri femo un lavoro sensa cobrar niente, con onore e vóia!

    ResponderExcluir

Gostou?Comente aqui e se possível inscreva-se.

Topo