Un Provèrbio Trentino - Ademar Lizot

quinta-feira, 3 de fevereiro de 2022

Scarica sto àudio clicando qua
Ascolta la stòria clicando soto:

Un Provèrbio Trentino ( Per Ademar Lizot) Ntela casa de Luigi Nicola chi comanda l`é so dona! Cossì che cantea i porta-schite, nte quel tempo in che una femena comandar a casa l`éra più raro che catar una mosca bianca. Maria dela Gràssia l`éra el so nome e, quando i se ga maridà, la zera una scapolona con intorno de quaranta ani de età, ma ancora una donassa, parona de una vigorossa belessa, mistura de elegansa e ruspeghessa, de verdolini òcii e biandorossi cavei, con un paro de stupende gambe, rotonde e longhe, che quando fora al vent, fea i omeni perder el giudìssio, l`é done sgrenzar i denti de ràbia e, el cristian più fervoroso ricordar dela importante règola dei sacri comandamenti, che racomanda de non desiderar la sposa dei altri, in questo caso la moier de Luigi, un tipo mèso mal ciapà de aparensa, storto de`n òcio, ntela testa una insipiente calvìssia ghe prinsipiea e, ntela sintura una saliente pansseta se destachea, ma ancora cossì el esibia la tranquilità de`n omo felisse par la fortuna de esser insieme de una dona, bela e coraiosa, una stela caduta del cielo. Quando el se ga maridà i so amicii i pensea quel zera zo dei sentimenti e i ghe domandea el motivo de sposar una scapolona, alora Lu contento rispondea che l`é done dopo dei quaranta le fà tuto mèio, polenta ntel punto giusto, pan più delicioso e anca le sà stimar el mèio vin, l`é ze compagno dela ombria soave de una piantona, con una mèio comprenssion dela vita e dei sentimenti umani e, stesso dela luna, a le volte sconta, le ga sempre un brilio eterno. Però Luigi Nicola no`l zera mia un imbambio e, el gaveva conssiensa che i ghe parlea drio, con frotòle de dùpio sentido sora la so dona, come fà frequentemente i veiachi quando alontan del perìcolo, alora pieni de coraio i dissea che a so casa chi comandea zera la dona e, sensa gnancaun fondamento i afirmea che lo scorneva, solche parchè a le volte la ndea via in giro e, dopo Lu la ricevea come se gnente fusse sucedesto. Quele parole ofensive ghe rivea a l`rècie, come foie spàliade al vent, però el savea dela invidia de quei matussei e, che quele fròtole non gaveva gnancauna consistenssa e, come el zera una persona pròpio passiente, parea che no`l ghe dea mia importànsia, ma sicuramente el gavea sempre in mente quel provèrbio trentino che dis...Stà atent chi ga una dona co bele gambe al vent. 

Ademar Lizot.

2 comentários:

  1. É um dialeto bonito, porém nos descendentes do sudoeste preferimos o verdadeiro Italiano, muito mais abrangente em sentido de território e internacional

    ResponderExcluir
  2. l'è un misto de dialetti.. un poc de trevisan , de vicentin ,padoan ecc ecc . qua in veneto, tante parole l'è state desmentegade , e i dialetti i se ha italianizà...

    ResponderExcluir

Gostou?Comente aqui e se possível inscreva-se.

Topo