Ascoltemo el pròprio Lizot:
Ntea mia scàtola dei ricordi go mai desmentegà dei momenti che la firmea suo nome, co so man piena de calossità févina la scrita co lentessa, alora vignea fora na caligrafia sémplice e bela come so ànima, forte e auténtica come suo carater e in quel s-ciantin nte so òcii spontea un splendor de contantessa e in so lavri un soriso de fedùcia de chi saveva che un giorno una altra Gìgia de so faméia gaveva de esser dotoressa.
La Gigia dotoressa ga tante someianse co quel`altra che zera sensa stùdio, la difarensa fra de lori la ze mìnima e come l`altra anca la ga una ànima límpida e pura, cuor pien de suavità e umiltà, essencial par compir suo dover benedeto de tender e salvar persone, anca posso dir che la ga un cuor valente che quando vede sàngue no se spaura. La difarensa l`é che questa no ga le man piene de calossità, compagno de quela che zera contadina (colona), parvia che la ze de un altro tempo, de scole e maestri pieni de cognossensa, cossì dopo de una quantità infinita de sforsi, determinassion e soratuto credensa in Dio, nte un momento de orgòlio par noantri, la ga alsà su suo diploma de dotoressa dea medissina e anca questa Gigia, sempre che la firma el suo nome, nte so òcii spunta un splendor de contantessa e in so lavri un soriso de fedùcia de chi con determinassion, amabilità e credensa in Dio ga de compir con suo dover.
Gràssie a la Gigia mia mama, colona dele man piene de calossità e gràssie a la Gigia mia fiola dotoressa dea medissina.
Ademar Lizot.
La Gigia dotoressa ga tante someianse co quel`altra che zera sensa stùdio, la difarensa fra de lori la ze mìnima e come l`altra anca la ga una ànima límpida e pura, cuor pien de suavità e umiltà, essencial par compir suo dover benedeto de tender e salvar persone, anca posso dir che la ga un cuor valente che quando vede sàngue no se spaura. La difarensa l`é che questa no ga le man piene de calossità, compagno de quela che zera contadina (colona), parvia che la ze de un altro tempo, de scole e maestri pieni de cognossensa, cossì dopo de una quantità infinita de sforsi, determinassion e soratuto credensa in Dio, nte un momento de orgòlio par noantri, la ga alsà su suo diploma de dotoressa dea medissina e anca questa Gigia, sempre che la firma el suo nome, nte so òcii spunta un splendor de contantessa e in so lavri un soriso de fedùcia de chi con determinassion, amabilità e credensa in Dio ga de compir con suo dover.
Gràssie a la Gigia mia mama, colona dele man piene de calossità e gràssie a la Gigia mia fiola dotoressa dea medissina.
Ademar Lizot.