Visita al Monte Grappa - Ademar Lizot

quinta-feira, 26 de outubro de 2023

Clica qua par scaricar el àudio
Par scoltar la stòria, clica soto:







Visita al Grappa


Cinque ani fà che son ndato trovar parenti ntel Véneto, Norte dela Itàlia, sicuramente un dei posti pi incantadori che el Sol ilumina ntel suo eterno caminar. Ntel spetacolar paisàgio se alsa su el maestoso monte Grappa, che ancora da tosatel sentia tante stòrie e, su quela mìstica montagna, el mio bisnono Giosué Lisot, giorni prima de emigrar ala Mèrica del Sul el ga scalà par torse adrio un tochetin de sasso, come un ricordo del suo paese natal e, ntele trinsiere su par la riva del stòrico monte, ntela prima guera mondial, nostro cusin el ga combatesto.

Quel giorno, ntel scomìnsio de setembre de 2018, el ciel dela Itàlia el era asul e lìmpido e, al rampegar su i 1775 metri de altessa, go incontrà tante persone de tute le età e tuti quanti inamoradi e incantadi dala montagna che, ntela grande guera la servia de campo de lota, con tanti coragiosi soldadi cascadi in batàlia, una vera testimoniansa che quela guera la ze stata un flagelo dela gioventù Véneta Taliana.

Quando son rivà sul sime dela montagna, go trovà un straordinàrio belvedere. Al orisonte se distendeva la intera pianura, con Bassano, Belluno e Venessia fin al mar, anca el Apeninno e le Dolomite, un paesàgio de infinita belessa, ndove sul fianco destro core el Piave e a oveste el Brenta, col Altopiano de Asiago intorno, che rende al Grappa una maraveia in tute le stagion del ano. Ntel scomìnsio dela primavera se trova i primi fioreti e presto la montagna la se querde de fiori e profumi. Dopo, ntele giornade autonai, le foie le dassa nel`ària un profumo de pace. El istà el ze una bona stagion par respirar l`aria pura dela mantagna e, ntel inverno quando riva el silénsio, la pianura, soto, se querde de nèbia e sora la neve che brila soto el ciel, alsando su un spetàcolo indesmentegàbile, col orisonte che el se stende tuto in torno a perder de vista.

Quel giorno de setembre, al sime del Grappa, davanti al grande mausoleo, go pregà una rechiemeterne, par le ànime dei soldai, che sìpiino Austriaci, Tedeschi o Italiani, ognuno el ga el pròpio nome registrà su la làsia del maestoso monumento, dove sol le imàgine dela Madonina e la bianca neve le ghe fà compagnia.


Visita ao Monte Grappa


Cinco anos faz que fomos visitar parentes na região do Vêneto, nordeste da Itália, certamente uma das regiões mais encantadoras que o sol ilumina em seu eterno andar. Na espetacular paisagem se destaca o Monte Grappa, o qual ainda de criança escutei tantas histórias, também montanha que meu bisavô ao emigrar a América, levou de lembrança um pedacinho de sua rocha. E na primeira guerra mundial, nas trincheiras das encostas do histórico monte, nosso primo Giovanni Lisot, combateu em defesa da Pátria Italiana.

Naquele dia de setembro de 2018 ao subir os 1775 metros encontrei muitas pessoas que enamorados pela montanha, caminhavam pela estradinha entre as trincheiras da grande guerra, com suas crateras de bombas e alguns utensílios que serviram aos bravos soldados caídos em combate, verdadeiro testemunho que o Grappa foi campo de batalha e flagelo da juventude italiana.

Ao chegar ao cume vislumbramos espetacular belvedere;... A horizonte se abria toda a planura com Bassano, Belluno e Veneza até o mar. Também os Apeninos e as montanhas das Dolomitas, paisagem de beleza infinita, que tem no seu flanco direito o rio Piave e no poente o Brenta, com o altiplano de Asiago em volta, o que faz do Grappa uma maravilha em todas as estações do ano. Ao inicio da primavera aparecem as primeiras flores e logo a montanha se reveste de seus perfumes. No verão é uma boa ocasião para respirar o puro ar montanhês. Nas jornadas outonais as folhas exalam aroma de paz e no inverno quando chega o silencio, em baixo a névoa cobre a planura, enquanto no cume a neve brilha sob o céu.

No momento de partir em frente ao mausoléu onde estão sepultados os restos mortais de 12 mil soldados, rezei uma Rèchia Meterna a alma daqueles bravos, que sejam Austríacos, Alemães ou Italianos, cada um tem o nome gravado na pedra branca do grandioso monumento, onde somente a imagem de uma Santinha e a branca neve lhes tem companhia.

Scrito par Ademar Lizot.
Revision del testo in Talian: Loremi Loregian-Penkal e Juvenal Jorge Dal Castel.
Publicassion: Jaciano Eccher.



Um comentário:

Gostou?Comente aqui e se possível inscreva-se.

Topo