Gràssie a chèi che ga mantegnit l'talià - Elaine Maccali Girotto _ Dialeto Bergamasco

quinta-feira, 16 de dezembro de 2021

Para baixar o áudio clique aqui.
Para ouvir a história clique no player abaixo:

Gràssie a chèi che ga mantegnit l'talià - Bergamasco

Ndena èpuca, l'talià le stat prübit de parlà, ma tàntcie amò nvissiatc co le paròle nel cor, i è mia statc bu de fermàs.

Gràssie! Per chèi che l'mantegnit sota àqua e i statc bu de nüdà, sensa negà l'talià. Issé l'ga continuat a caminà per la òia de parlà, i ga nsègniat anca chèi che parlàa n'brasiler e ergü ďchilé, i era ngrant sintcier e ga piasit n'grant tant.

Tante olte dapo passat i agn che le stat prübit, quanta i scultáa ergü che parlàa: I ardàa stragno, i pensàa chi i'ra stüpetc e sensa stüde, gros, sporc e sensa soltc.

Quanta i vegnia n'dela cidade, i parlàa sensa pensà...Ndele rudoviàrie ghera tante cumare chi i vardàa spaurade, per treèrs e i cambiàa nfina de post... Cussè i fà chèi lé n'cidade? Vàrdeghe a le ròbe, par nfina gnianca cambiade! Amò quadrade e listrade! Pèssade!...Gadöghe chi i è ciapade! Ma i ga assat töt ndré, per la òia de ndà inà, sensa tanta pròsia , ràbia e belessa i mà assat la grandessa ďchèl che son e gon al dé den ancö.


Obrigado àqueles que mantiveram o Talian - Português


Em uma época, o Talian foi proibido de falar, mas tantos ainda viciados com as palavras no coração, não foram capazes de parar...
Obrigado! Por aqueles que o mantiveram "embaixo d'água" e foram capazes de nadar, sem afogar o Talian. Assim continuou caminhando pela vontade de falar, eles ensinaram também aqueles que falavam português e alguns deles eram muito sinceros e gostaram muito...
Muitas vezes, depois de passados os anos que foi proibido, quando escutavam alguém falando: Olhavam estranho, pensavam que eram bobos e sem estudo, grossos, sujos e sem dinheiro...
Quando vinham na cidade, falavam sem pensar...Nas rodoviárias, tinha muitas comadres( mulheres que se achavam chiques) olhavam apavoradas(assustadas), atravessado e mudavam até de lugar. O que fazem esses ai na Cidade? Olhem as roupas! Parece até que nem se trocaram! Ainda quadradas e listradas! Remendadas! Eu aposto que são ganhadas(usadas)!
Mas deixaram tudo para trás pela vontade de ir em frente, sem muita chiqueza, raiva e beleza eles nos deixaram a grandeza daquilo que somos e temos no dia de hoje.

Gràssie a tuti quanti che ga mantegnesto el Talian - Talian


A tempi indrio non se podea parlar talian, ma tanta gente costumadi con le parole del core mai ga dassà de parlar...
Gràssie a quei che lo ga mantegnesto e soto àqua i ze stati boni noar sensa negarlo. Cossì el ga seità ndar avanti par la voia de parlar, i ga anca ensegnà a tanti brasiliani parlar e tanti i ga piasesto da'vero!
Tante volte dopo che ga passà el tempo de proibission, quando se ascoltea un parlar i ghe vardea stranio, i ghe disea che i zera gnoranti sensa stùdio, sporchi e sensa soldi.
Quando i vegnea in cità i parlea sensa nincòrzerse, nela rodoviària, le done dela cità co ascoltea cambiea fin de posto. Cosa i ze drio far quei li in cità? Vardé le robe! Par fin che i se ga mia gnanca cambià! Tessuto a quadreti, robe a righe! Taconade! Lo scometo che le ze guadagnade!
Ma i ga dassà tuto indrio par la voia de ndar a vanti, sensa lusso, ràbia e belessa lori i ne ga regalà la grandessa de quel che semo e gavemo incoi.

Nenhum comentário:

Postar um comentário

Gostou?Comente aqui e se possível inscreva-se.

Topo