I dise che incoi ze mèio - Mùsica con testo e tradussion

quarta-feira, 30 de dezembro de 2020

Para ver letra e tradução de outras músicas, clique aqui
Para baixar o áudio dessa música, clique aqui.

Confira clip original:

 

Talian - Letra e música Jaciano Eccher (Jaciano Antonio Ecker)


Sai quel giorno belo che anca el sole par pi bel.
 Me go alsà bonora e go metesto el me capel
. Me ga vignesto in mente quando ero un tosatel.
 Zugando co' li amici me sorela e me fradel 

Rit: I dise che la vita incoi l'é tanto mèio la luce, lá intranet e el telefonino belo
. Me piaseria invesse tornar ntel passato Par veder n’altra volta el posto che son nato.

 Nel primo de genaio prima del sole spuntar
 Se zera belche pronti con i sachetei in man.
 Par dar el bon prinsìpio e le fameie saludar
 co'i sachi pien de dolsi se tornava par disnar.

 In note de filò el giorno se finia mai
 ma co rivava note se finiva anca i guai
 magnando e cantando soto luce dei ferai 
e dopo se tornava su pa'schena dei cavai 

E la prima morosa el primo tegner de man
 Struca forte el cuore par poco non vien l'afan
 El primo baso alora l'é mèio che parlo pian
 Che el cuore bate forte che se ascolta fin bacan. 

E prima del natale bisognava pareciar
 La mama fea bolasse e domandava par giutar
 Disea che el bambin Gesù el zera drio vardar
 Che se fesse polito par regali meritar 

Costumi de sti ani i ze restadi ancora la
 Vardé cari fradei dove che semo rivà 
Tuto de gamba in su el rispeto no’l ghinà
 L’é mèio cambiar tuto fin che tempo ancora ga

Curiosità: Questa mùsica ze stata fata giorno 16-12-20 fra un giorno de quase tempesta. Mi zera drio laorar ma la luce non se fermea parvia dele saete e s-ciantisi, alora come non son bon de fermarme par niente go deciso far na cansoneta e in 20 minuti ze vegnesta fora questa qua.

Curiosidade: Essa música foi feida dia 16-12-20 durante um dia que o tempo estava bem feio. Eu estava trabalhando mas a luz estava dando muitos picos e quedas devido a raios e relâmpagos que cortavam o céu naquela tarde. Como não consigo parar quieto me veio a idéia de fazer uma música e em 20 minutos consegui faze-la.

Jaciano Eccher



Vècio Getùlio - Ademar Lizot

segunda-feira, 21 de dezembro de 2020

 Ascolta 'l àudio:


             


                                Vècio Getùlio  (Per Ademar Lizot)

      A una sbrissa de ani indrio, nte`una matina freda de lùio  go cognossesto el vècio Getùlio,  l`era la par l`é nove e ricordo quel gavea el vardar perso no so mia ndove. El zera fermo, sentà nte`na bancheta dela piasa, co un masseto de garòfoli rossi ntele man e, quando un moschin ghe ga posà ntela fàcia  el se ga movesto e,  una lus ghe ga insidi ntei òcii come se fussi el riflesso dei  rossi fiori.   Alora lo go saludà parche tuti i nostri vècii i ze gente degna, che de tuto i sà un poc e, i se mèrita tuto el rispeto, soratuto in questi tempi in che ciare persone porta rento del peto el sentimento de simpatia e fradelansa, ma dopo de saludarlo e domandarghe el nome, el ga restà fermo, sicuramente co`l pensiero volta a qualche  ricordo del passà, parche l`é  n`mania dei vècii esser ligadi al passà e, se anca i ga sofresto parvia de qualche sassada  che la ghe ga marca ntela ànima, ncora cossì i se rifugia ntel conforto dei pensieri par dissimular i  cativi ricordi, i ze compagno de`n mul vècio e strupià che no`l serve pi par tor fen ntel prà,  che parvia dei denti marsi no`l magna pi milio solche capin, ma ncora el sente saudade dele  sgorbe su par l`é spale.

    Nte quela matina freda, ciara e serena de lùio, quando lo go visto sentà ntela bancheta dela piasa, me ga comovesto la so figura ùmile e bonassa e, go capi che su dele so spale no`l gavea solche età, ma si tuta una stòria, parche un omo no`l ze mia come  una pianta nassesta de una semensa, ma si una ànima che dela mama  ga scoltà parole de dolcessa e, del pupà  ga tira ensegnamenti e, fursi se anca el ga cressesto sensa afeti,  meso sbandonà  come un cagnet sensa paron, ncora cossì el se ga fato omo e bonasso de cuor, ma fin certo punto, parche  pol esser che sensa esser rabioso, el zera anca cativo e,  se qualchedun che pestea dosso el ghe dea el troco, a le volte el più tanto che la giusta quantia, ma  sicuramente el ga sempre rispeta dei preti, la batina, dela polìssia el fardamento e, dele done e bambini el osamento.

    Adesso  el vècio Getùlio quel gavea el vardar perso no so mia ndove, el  riposa de soto de una tompa che ga par sora un masseto de garòfoli rossi ornati de gilii bianchi compagno l`é ale de una colombina.

Ademar Lizot.

Omenàio de Natal e Bon Prinsìpio a tuti i nostri Taliani

sábado, 19 de dezembro de 2020

 

Confira o vídeo

 

Texto:

L’era l’ano 1874, pena dopo la guera. Tanti faméia i zera disisperadi sensa saver cosa far. Poco lavoro, i bambini piandendo de fame, la mama che piandea nascosto del so uomo intanto preghea con fede domandando a Dio qual’cosa par sfinir quela tribulassion. Le fameie zera tantìssime e la tera zera poca par tanta gente. Un giorno la notìssia. Venite al Brasil far el so castelo. El governo el te da tere e atresi par lavorar. El pupà ga sciarà i òcii de contentessa e sògnii. Brasil? Tera dela cucagna? Gavaria próprio del bon le piante piene de salami picadi su? La vóia de risciar la vita e ndar del’altra banda del mar zera granda. Ma quanta paura, nono e nona piandendo parche savea che i fioi, partindo, lori non se vardea pi, ma pian pian ga sentio che gavea mia nantra maniera. De quel di a vanti non zera bon de fermarse in leto drio insoniarse co’la nova vita. Ma i se ga nicorto dela stupidità che i zera drio far co ze rivà ‘l momento de dirghe Adio a quei che ndea restar in Itália. Adio al Pupà che romai zera massa vècio e no’l volea mia andar ensieme. Adio a i amici che sfortunadi non son stati boni vender le poche cose che i gavea. Un Adio par sempre? O se tornaria un giorno in Itàlia? Co i zera ntel bastimento in meso al mar la tempesta, le peste, gente morta rabaltada in meso a le onde del mar. Fioi spartiti dei genitori e genitori sensa la oportunità de sepoliri ei suoi. Rivadi in Brasile ga ciavà la fede dei puore imigrante talian. Dove che zera la tera dela cucagna? Dove zera i salami picadi su? Invesse puro scapoere e mato. Se i volea una caseta i ghe tochea rabaltar piante e farla. I ga tocà scominsiar tuto n’altra volta. Tuto, tuto, tuto. Ma i gavea forsa, fede e coràio. Pian pian i ga fato le so casete, ciese, mulini e pìcoli paeseli. Bepi, Vitòrio, Toni, Joanin, piero, francesco, Gema, Dosolina, Francesca, Gasperina, maria, Pierina, Domenica; paroni e parona, nono e nona, padre e madre; fioi.... e cosi, diventamo pi forte. El brasile adesso ze quei che parla e canta in talian, ze el visin che organisa senar e filò talian, del maestro, storiador, ze co’l altro che ga fondà na Assossiassion taliana, ze quei che parla ntel la radio e tanti, tanti afar de pi. Brasile Semo tuti noantri che de una maniera o de l’altra ghe demo i últimi sufioni par non dassar morir questa vera cucagna culturale che ga dassà par noantri de regalo i nostri antenati. Questo ze un pìcolo omenàio dela Associassion Belunesi nel Mondo de Criciúma-SC desiderando a tuti un buon Nadal, un Bon Prinsìpio e che l pròssimo ano possiamo star ancora pi uniti in mantegner questo património che gavemo de badarlo ben par sempre.



Mais uma perca muito grande para o Talian

quarta-feira, 16 de dezembro de 2020

 


A comunidade TALIAN vai muito além de descendentes, pessoas que moram nas regiões predominantes ou que é filho ou neto de imigrantes italianos. Prova disso foi Ivanor Pedro Schneider, advogado, apaixonado por motos e pela família e para nós detentores do TALIAN ele também fez sua parte. Descendente de alemães Schneider falava TALIAN melhor que muitos descendentes diretos. Várias vezes se fez presente nos Encontros Nacionais dos Difusores do Talian, inclusive eu (Jaciano Eccher) tive o prazer de conhece-lo pessoalmente em um desses encontros. Pessoa de boa índole que com certeza vai fazer falta para nosso TALIAN.

Ele faleceu vítima de COVIDE-19 na manhã dessa quarta-feira (16-12-20), em um leito de UTI em Santa Rosa-RS, onde estava internado já a alguns dias. Sua primeira internação foi ainda dia 16-11 no Hospital de Não-me-Toque, cidade onde morava com a família.

Ele tinha 63 anos e deixa a esposa, duas filhas e um filho.



Brulé - Palavra do dia - Parola del giorno

quarta-feira, 9 de dezembro de 2020

 Brulé = Quentão.

Português

Quem não gosta de um quentão bem feitinho? Uma ótima bebida para se beber no inverno pois eleva a temperatura do corpo. A palavra Brulé vem do Francês "queimado"

Italiano

A chi non piace una bevanda calda ben fatta? Un'ottima bevanda da bere in inverno perché aumenta la temperatura corporea. La parola Brulé deriva dal francese "bruciato"



Lebo - Palavra do dia - Parola del giorno

terça-feira, 8 de dezembro de 2020

 Português

Lebo = Cocho

Italiano

Lebo = Trogolo




La risserca - Fábio Dallò (in tre lingue)

terça-feira, 1 de dezembro de 2020

A busca


Esta nova experiência que estamos passando, nos levou a refletir e tentamos buscar uma explicação para isso tudo, cada um com suas crenças. Aos olhos vemos que o consumismo aumentou, nossa ansiedade esta nos devorando de fora pra dentro, o que o outro esta fazendo de errado, a nós parece mais interessante. É uma mensagem divina ? É um aviso aos povos do mundo ? não creio, é somente mais uma barreira que devemos transpor e o que tirarmos dessa situação que seja benéfico ao semelhante, isso é o que confortará a perda de todas essas vidas que partiram. A mudança não esta no externo, a paz não virá depois da pandemia, depois da guerra; ela não acontecerá em nenhum lugar deste planeta, a paz nasce de dentro de cada um, a felicidade nasce hoje, pois o ontem já foi e o futuro não existe. Nosso futuro será tbm o passado do hoje, portanto busque dentro de você a paz necessária, ela esta em cada ser vivo e ela acontecerá dentro de nós. A incansável busca material para tentar satisfazer a alma, é de tamanha grandeza e fere nosso espirito de tal maneira, que temos a ilusão de que devemos ser 24 hs por dia, 365 dias por ano, felizes. É inerente ao ser humano, em qualquer momento da vida ter dúvidas, se sentir triste, desanimado, mas se tivermos dentro de nós a experiência necessária, esses momentos serão apenas pequenas pedras que encontraremos em nosso caminhar. Todos querem a paz, a alegria, as bem aventuranças, um estado de êxtase; calma..... Tudo acontecerá se estivermos dispostos a mudar e fazer o que é necessário dentro de nós mesmos....


La ricerca

Questa nuova esperienza che stiamo attraversando, ci ha portato a riflettere e cerchiamo  una spiegazione per tutto questo, ognuno con le proprie convinzioni. Agli occhi vediamo che il consumismo è aumentato, la nostra ancietà ci sta divorando dall'esterno, ciò che l'altro ci sta sbagliando, ci sembra più interessante. È un messaggio divino? È un avvertimento per la gente del mondo? Non credo, è solo un'altra barriera che dobbiamo attraversare e ciò che traiamo da questa situazione che è vantaggiosa per simili, è ciò che conforterà la perdita di tutte queste vite che sono defunte. Il cambiamento non è all'esterno, la pace non arriverà dopo la pandemia, dopo la guerra; non accadrà da nessuna parte su questo pianeta, la pace nasce da dentro ognuno, la felicità nasce oggi, perché ieri è stata e il futuro non esiste. Il nostro futuro sarà il passato di oggi, quindi cerca in te la pace necessaria, è in ogni essere vivente e accadrà dentro di noi. La ricerca materiale incansavel per cercare di soddisfare l'anima, è di tale grandezza e ferisce il nostro spirito in modo tale, che abbiamo l'illusione che dobbiamo essere 24 ore al giorno, 365 giorni all'anno, felici. È insito nell'essere umano, in qualsiasi momento della vita avere dubbi, sentirsi tristi, scoraggiati, ma se abbiamo dentro di noi l'esperienza necessaria, questi momenti saranno solo piccole pietre che troveremo nella nostra passeggiata. Tutti vogliono la pace, la gioia, le beatitudini, uno stato di esaltazione; Calma..... Tutto accadrà se siamo disposti a cambiare e fare ciò che è necessario dentro di noi....

La risserca


Questa nova speriensa che semo drio viver, ne ga portà a rifleter e gavemo proa sercar una spiegassion par tuto questo, ogniuno con so fedùssie. A i òcii se vede che el consumo ga aumentà, nostra ansietà la ze drio ruvinar noantri de fora par entro, quelo che l'altro ze drio far de sbalià, a noantri par de esser importante. Ze un messàgio da Dio ? L'è un comunicato a le persone de altro mondo ? Credo mia. L'é sol una sfida che gavemo bisogno de vìncere e quelo che se racòlie de questo tuto sia el bene al pròssimo, questa ze una maniera de confortare par tute queste vite perse. El cambiamento non ze ntel sterno, la pace vien mia dopo questa maledeta pandemia, dopo dela guera; non sucederà in nissun posto de questo pianeta, La pace nasce rento ogniuno, la felicità nasce incoi, parché el gieri ze belche ndato e el doman no'l esiste. Nostro futuro anca sarà el passato de incoi, partanto serca rento di te la pace che ga bisogno, la ze reto de ogni esser vivo e la ze rento de noantri. La incansàbile risserca de beni materiali par impienir l'ànima, ze tanto granda e rovina de una maniera, che pensamo in esser 24 ore al di, 365 giorni al ano felici. Ze normale al esser umano, a tanti momenti dela vita sentir paura, tristessa, dùbio, ma se gaver rento noantri la eperiensa nessessària, questi momenti sarano sol pìcoli sasseti in meso a strada. Tuti i ghe vol la pace, la gioia, la beneventuransa, un stato de strema felicità, pace..... Tuto sucederà se ne cambiar quelo nessessàrio par viver che gavemo rento noantri....

Texto em português e italiano: Fábio Dalló
Tradução para Talian: Jaciano Eccher
Topo