Ascolta e varda adesso el Programa Brasil Talian

sábado, 30 de setembro de 2017

Gavemo proà far na cosa nova, vedemo se te piase lora volemo far ancora la gravassion del nostro programa anca in vìdio.
Go ciapà due, tre ciàcole dei amici nostri che gavemo sul grupo de Whatsapp Amici del Talian, una canson, un per de ridade, rospi, cagni e ga vignesto fora el Programa Brasil Talian.
Questo "toco" del programa el ga ndato in onda nela Rádio Prata de Nova Prata-RS.

Ricordando que el nostro programa va in onda in un per de ràdio, el ga 4 blochi de circa 12, 13 minuti ogniuno. E se gratuito.

La pignata vècia che fa el magnar boníssimo

terça-feira, 26 de setembro de 2017


El nono con so sapiensa de vita, sempre parlea che le done dopo dei quaranta ani, l`e fá tuto mèio, fin la polenta la ze più delissiosa e nel punto giusto e dopo anca l`e sá stimar el mèio vin. L`e ze compagno de le piante più vècie, co una ombria confortàbile e piena de suavità e pace e sempre più bele che l`e piante nove.

Le done dopo dei quaranta le ze stesso de la fase dea luna, a le volte sconta, magari sempre con so ciaro belìssimo e soratuto l`e sa stimar una note bela de luna piena.

Le ga la someiansa dei basa-fiori, cossì bisogna un giardin pien de fiori par farghe la felissità, parché le ze anca una divinità che gnanca na volta se pol implorare invano, soratuto nel infortùnio.

A noantri omeni, Bisogna mai smentegarse de èssere sempre sú co l`rece e far polito, con l`é done e soratuto co la fémena de nostra vita, la nostra sposa, la più bela dona del mondo, che par mi, la mia, la ghe someia con una stela brilante del cielo, parvia che la vedo sempre co í òcii de me ànima e la ga in so òcii un ciaro che parla più forte che l`e parole, cossì la ze par sempre la mia Regina.

Nel transcorso dea me vita, go capi che le done le ze sempre avanti de noantri, no bisogna mia gnianca dirghe í nostri pecà, con una ociada l´e vede anca rento de nostra ànima. Dopo in che`i momenti de tribulassion, se gavemo insieme una sposa de amabilità e coràio, con so parole de sapiesa e amore, sempre vien più coràio de infronta l`e dificultà de la vita. L`e stesso de èssere ancora insieme a la mama. Cossita bisogna rispeto con le done, bisogna reverensa e darghe amore e mai smentegarse de mandarghe fiori de tanti colori, insieme de un scrito pien de parolete, de suavità e de dolcessa.

Mi son del tempo che´i òmeni ghe piasea l`e done, del tempo che un omo sensa dona, no`l valea gniente, tempo che zera un piasere mandarghe un massolin di Fiori e dopo incantarse con so belessa e elegansa. Cossì se alsea su una vero devossion co la fémena, So profumo, so dolcessa fea la vita più bela insieme de un bicier de vin spetaculare, scoltando una cansion belìssima quando el sol va in tramonto.

Ademar Lizot.

Tradução para português

.
Os nonos com sua experiência sempre diziam que as mulheres depois dos 40 anos, fazem tudo melhor, até a polenta é mais deliciosa e no ponto certo e também elas sabem julgar o melhor vinho. Depois dos 40 elas lembram aquelas arvores mais velhas, com sua sombra confortável e cheia de suavidade e paz e sempre mais belas que as arvores novas. As mulheres depois dos 40 são iguais as fases da lua, as vezes escondida, mas sempre com seu brilho belíssimo. Elas lembram até as borboletas e os beija-flores, assim é necessário um jardim florido para elas serem felizes. São uma espécie de divindade que nem uma vez se pode implorar em vão num momento de infortúnio.

Nos homens não podemos esquecer de estar sempre atenciosos com as mulheres, principalmente com a mulher de nossa vida, a nossa esposa, a mulher mais bela, que para mim ela se parece com uma estrela brilhante do céu porque a vejo sempre com os olhos da alma e ela tem em seus olhos uma luz que fala mais forte que as palavras.

No transcorrer da vida eu entendi que as mulheres estão sempre a frente dos homens, aprendi que não é necessário nem contar-lhes os nossos pecados, pois com uma olhada, elas enxergam até dentro de nossa alma. Nos momentos de dificuldades e tribulações se temos junto uma mulher de amabilidade e coragem, com suas palavras de amor e sabedoria, temos mais coragem no enfrentamento da vida. É como se tivéssemos ainda junto, a nossa mãe nos apoiando. Assim devemos tratar as mulheres com fidalguia e respeito, com amor mandar-lhe flores, acompanhadas de um bilhetinho com palavras de suavidade e doçura.

Eu sou da geração um pouco mais velha, do tempo em que os homens gostavam de mulher, do tempo em que um homem sem mulher não valia nada, tempo em que era um prazer mandar um buque de flores e depois encartar-se com sua beleza e elegância. Assim começava um grande amor, depois o perfume da mulher amada, sua doçura tornava a vida mais bela, junto de um vinho espetacular, uma canção belíssima abraçados ao por do sol.

Prehiera per el viàio - Preghiera de partensa dela Itàlia

segunda-feira, 25 de setembro de 2017

La preghiera soto la ze ntel libro "lontani dalla Patria ma vicini daDio".
Come questo libro ze per i taliani a stero (in altri paesi) la ze giusta per el viàio de partensa dela Itàlia qua per la Mèrica. El libro ze in italiano ma noantri del Sito Brasil Talian femo la tradussion per la nostra léngoa.

El libro ze de 1929


In viàio

Signor, tu che el pòpolo eleto traversó el diserto guidando sicuri verso la tera promessa,
tu che a i Rè Maghi lontani dala pàtria sensa amici, inserti dela strada, ga fato s-ciarire la stela
del prodìgio, insegnando a lori la via sicura per rivar fino a te, guìdame alora san e salvo fra i perìcoli e anca i ostàcoli dela dubiosa strada mìa.
Manda un ràgio dela to divina luce a ridùsere le me ansietà che me contùrbano, nela triste inseguressa de quelo che mi tende.
Guìdame, fra i perìcoli del mio lungo viàio san e salvo a la meta che mi non lo conosso, ma che tu lo sai qual che el ze.
Impienisse con afeto e gentilesa i cuori dei stranieri con i quali vao convìvere de incoi avanti nela mìa vita.
Consola i miei cari, che ze stati in Itàlia, e se li go lassiadi nela mia partensa con làcrime e dolor, fa che quando ritorno lo possa veder sorisi e giòia nei so visi.

I compari pàrlano sora el fin del mondo

Nantra volta i disea che l'era per finir el mondo. Poareto del nono el ga pensà de far una bona assion per la umanità. El ga dato tuto el vin e i salami che el gavea in cantina per el so amico Toni. Adesso el mondo se ga mia finiu ma el vin si se ga finiu che ze lo stesso. Porogramo adesso el piande come un tosatel.

Profumo delle rose - Perfume das rosas - Música romântica

sábado, 23 de setembro de 2017

Para ver letra e tradução de outras músicas, clique aqui.
Para baixar essa música clique aqui



Italiano(Albano e Romina)

Parla.

la luna con la notte.
Bella
come sei bella tu.
Guarda
la luce quant’č forte.
Brilla
per darci un po’ di pių.

Sogni
con le catene ai piedi.
Sogni
in semi-libertà.
Soli
come bambini nudi.
Persi
su spiagge senza età.

Un grande amore non puō vivere soltanto del profumo delle rose.
Ma sfida il tempo col sorriso e con il pianto mentre cambiano le cose.
Diventa forte, com’č forte ciō che dà.
Spalanca porte che nessuno chiuderà.

Un grande amore si confonde con la terra dove mette le radici.
E si conferma e si rispecchia tutti giorno sulle facce degli amici.
Diventa vero quando vuole verità.
Spalanca il cielo finché il cielo ci sarà.

Sogni
che sanno giā di ieri.
Segno
che il tempo vola e va.
Voli
dei nostri anni veri.
Dove
qualcosa resterà.

Un grande amore non puō vivere soltanto del profumo delle rose.
Ma sfida il tempo col sorriso e con il pianto mentre cambiano le cose.
Diventa forte, com’č forte ciō che da.
Spalanca porte che nessuno chiuderà.

Un grande amore si confonde con la terra dove mette le radici.
E si conferma e si rispecchia tutti giorni sulle facce degli amici.
Diventa vero quando vuole verità.
Spalanca il cielo finché il cielo lo vorrà.

Ma sfida il tempo col sorriso e con il pianto.
E si conferma sulle facce degli amici.

Tradução para português

Fala.
a lua com a noite.
linda
como você é linda.
olha
a luz como é forte.
brilha
para nos dar um pouco mais.

Sonhos
com as correntes aos pés.
Sonhos
em semi-liberdade.
A sós
como crianças nuas.
Perdidos 
nas praias sem idade.

Um grande amor não pode viver somente do perfume das rosas.
Mas desafia o tempo com o sorriso e com o choro enquanto as coisas mudam.
Fica forte como aquilo que dá.
Abre as portas que ninguém vai fechar.

Um grande amor se confunde com a terra onde se colocam as raízes.
E se é confirma e se reflete todos os dias nos rostos dos amigos.
È real quando quer verdade.
Abra o céu até o céu se fechar.

Sonhos
que já são de ontem.
Sinal
que o tempo voa e se vai.
Voos
dos nossos anos reais.
Onde 
alguma coisa permanecerá.

Um grande amor não pode viver somente do perfume das rosas.
Mas desafia o tempo com o sorriso e com o choro enquanto as coisas mudam.
Fica forte como aquilo que dá.
Abre as portas que ninguém vai fechar.

Um grande amor se confunde com a terra onde se colocam as raízes.
E se é confirma e se reflete todos os dias nos rostos dos amigos.
È real quando quer verdade.
Abra o céu até o céu o querer.

Mas desafia o tempo com o sorriso e com o choro.
E se isso confirmar nos rostos de amigos.

Difusion del idioma TALIAN - Per Ademar Lizot

quinta-feira, 21 de setembro de 2017

Leon Véneto, clique na imagem para saber
Tante volte go scrito che ´l nostro idioma materno, ze el idioma de nostra ànima e nostro cuor, parvia che lo gavemo ciucià de le tete de nostre mame. Peso mi che`l talian ze el idioma co una de le più bele sonorità del mondo. Voi dir che sempre che son drio parlar in talian, l`e parole me vien del cuor e quando scolto parlar in talian, scolto co le rece d'ànima.

Sempre digo e mai con orgóglio, ma si con satisfassion, che mio pupà e mama, sempre í parlea in talian, anca quando i ze vignesti de star nela cità. Í zera gente co poco Stùdio, però co na granda sensibilità, così i savea che par menar avanti la nostra tradission, nostra identità, bisognea salvar la nostra léngoa materna. Bisogna dir che`l nostro idioma par rivar ai di de ncoi, el ga tribulà, í nostri antenati lo ga alsa sú con sudori e sàngoe e tanto coràio e cosi í ga salvà la léngoa e la identità in te questo paese de adossion. Nei ani quaranta del sècolo scorso se andea in presion par parlar in talian e questa ze stato una de le piú grande stupidità del goerno de questo paese.

Sti ani, no fa mia tanto tempo cosi, tanti dela nostra gente dessendente dei taliani-véneti, soratuto che´i più gióveni, noi volea mea parlar e gnanca sentir che se parlasse in talian, parvia che´i gavea vergogna e dopo co so supèrbia i disea che´l talian l´era la léngoa de ignorante, sensa gnancaun doperamento. Quando i parlea cosi, me vignea sú le fumane, magari bisogna passiensa e anca perdonarli, parvia che´i nó se ga mia nicorti che quando í parlea cosi í zera drio pestar in so identità e anca í fea el pecà de sbregar la stòria dei so genitore e soratudo in che´l s-ciantin í dea un testimónio de la so ignoransa e imbessilità. A queste persone bisogna dirghe sempre parolete drite e s-cierte, par dirghe de la stòria e esémpio de vita de nostri antenati, che nó í ga mai asa li de parlar la so léngoa materna e dopo par farghe ciaro ntei sarvei, bisogna dirghe che´l idioma talian el ga so origene nel dialeto véneto, con de più de mila ani de eta, el primo scrito in veneto “indovinello veroneze”, el ga la data del secolo VII e dopo nel trascorso de so stòria, scritori co la significassion de Galileu Galilei e Giacomo Casanova, í ga scrito in véneto e nel sècolo XX, co´l scritor più importante de la léngoa véneta, el Vicentin Luigi Menegollo, che ga scrito “Libera nos a malo”, un capo laoro considerata come una de le composission più importante del sècolo. Par finirla bisogna dirghe:..

-Vardé tosi de mai smentegarse che le persone che de la so gente nó ga mia orgólio, gnanca rispeto, i ga de èssere par sempre persone disgrassiate.

Mi go adotà una tàtica, sémplisse par la divusion del talian, prima qua rento dea me casa, co me fémena sempre parlo in talian, parché così nostri fioi e soratuto i nepoteni, scomìnsia a impar e a capir che questa ze la nostra léngoa predileta, par dir le parole de dolcesa, suavità e felissità e depi che´i impara, depi í ga orgólio de so orìgene, de so radise, de nostra identità, anca così í sa dandove í ze vignesti, lora í pensa cosi... Me nono l`é talian, el pupà anca, lora mi son talian...Talian-Brasilian. Dopo quando andemo al comèrsio, al ristorante o in viàio, mi e me fémena, parlemo in talian co la vose forte, così altre persone ghe toca scoltar e cognosser el nostro parlar. Tante volte i me domanda se son drio parlar el talian formale d`Itália, alora ghe digo che nó e che el talian che son drio parlar ze un idioma qua del nostro paese de nassità, che lo gavemo eredità dei nostri antenati.

El mèio de tuto, che me fa vegner un sgrissolon de felissità nel cuor, ze quando scolto un tossatel parlando in nostra léngoa materna, parche la ose dei tossatei ze la ose dei angeleti e in che´l s-ciantin go el testimónio che´l talian dei nostri noni e bisnoni, no´l va sparir mai più.

Ademar R. Lizot.



Difusão do idioma Talian

Tantas vezes já escrevi que o nosso idioma materno, é a língua da nossa alma e do coração, porque o sugamos do peito de nossas mães. Acho que o Talian é também o idioma com uma das mais belas sonoridades do mundo. Quero dizer que sempre que falo na língua materna, as palavras me saem do coração e quando escuto a sua pronuncia, é sempre com alma.

Sempre digo, não com orgulho, mas sim com satisfação, que meus pais sempre falaram em talian e também quando vieram residir na cidade grande. Embora fossem pessoas de pouco estudo, possuíam uma grande sensibilidade e sabiam que para salvar a sua identidade, era necessário salvar a sua língua materna. É necessário salientar que o nosso idioma para chegar aos dias de hoje, passou por muitas tribulações, os nossos antepassados o conduziram com suor e sangue e coragem para salvar seu falar e sua identidade, neste país de adoção. Nos anos quarenta do século passado, foram presos por falar sua língua materna e esta foi uma grande estupidez do governo da época.

Alguns anos atrás, não faz tanto tempo assim, muitos da nossa gente descendente de Italianos-vénetos, principalmente os mais jovens, não queriam falar em talian e nem escutar quando falávamos neste idioma, pois tinham vergonha e depois com arrogância, diziam que esta era uma língua de ignorantes e sem serventia. Quando eu presenciava estas atitudes ficava furioso, mas em seguida os perdoava, porque eles não sabiam o que estavam dizendo, não percebiam que estavam pisando em sua identidade e rasgando a história de seus antepassados e ao mesmo tempo dando um testemunho de sua ignorância e imbecilidade. Assim a estas pessoas é necessário dizer sempre palavras justas e certas, para que elas entendam a história e exemplo de vida de seus antepassados, que jamais deixaram de falar seu idioma. Depois para clarear-lhes a memória devemos explicar-lhes que o nosso idioma materno é originário do dialeto Véneto o qual já possuem mais de mil anos de idade. O primeiro escrito é datado do século VII com o texto;..”Indovinello Veronese”. Depois no transcurso de sua história, escritores e personalidades da significação de Galileu Galilei e Giacomo Casanova escreveram no idioma Véneto e no século XX com o mais importante escritor do idioma, o vicentino Luigi Meneghello que entre tantos textos escreveu também “Libera nos a malo”, uma obra-prima. Assim para essas pessoas que ainda tem alguma vergonha de suas origens, eu sempre digo que elas jamais esqueçam que quem dos seus não puxa a raça, não passa de um desgraçado.

Eu adotei uma tática para a difusão do talian, até bem simples, primeiro dentro de minha morada, com minha esposa, sempre procuro falar em talian, porque assim nossos filhos e netos, começam a apreender também e a entender que esta é a nossa língua predileta, quando falamos com serenidade e assim terão orgulho de suas origens, de sua identidade. Eles pensarão assim:..Meu nono é de origem italiana, meu pai também, logo eu sou de origem italiana, sou um italiano-brasileiro.


O melhor momento em que até sinto felicidade no coração, é quando ouço uma criança falando no idioma de meus avós, porque a voz de uma criança é a voz de um anjo e ali naquele instante eu tenho a certeza que o nosso idioma não perecera jamais.

Uma mistura da cultura gaúcha e italiana - o 20 de setembro

quarta-feira, 20 de setembro de 2017


Meus amigos, hoje, 20 de setembro, dia do gaúcho. No Rio Grande do Sul essa é a data máxima em comemoração a história de um povo. O dia do gaúcho é comemorado hoje em memória ao dia 20 de setembro de 1835 onde teve início a mais sangrentas da batalhas desse povo que "durou quase 10 anos manchando de sangue nossas coxilhas".
Mas la em meio a essa gauchada de coragem estava um italiano giuseppe garibaldi, pra nós um grande herói que recebe varias homenagens com cidades, ruas, praças em seu nome.
E até os dias de hoje essas duas culturas andam lado a lado. Assim como temos um amor incondicional pelo TALIAN, pela nossa cultura, nós também matamos e morremos para defender nossa REPÚBLICA RIOGRANDENSE.
As imagens que você vê a seguir são de apresentações referentes a Semana Farroupilha apresentadas e organizadas pelo Grupo Ricordi dela Itália, um grupo de respeito na cultura italiana em Constantina-RS (clique aqui para saber mais).

A seguir um texto enviado por Gizele Lazzaretti, integrante do grupo:

"Nesse mês de setembro o Grupo Ricordi Della Itália participo das comemorações da Semana da Pátria no município de Constantina, juntamente com o poder publico, com entidades e escolas, onde mostraram como era a alimentação de antigamente, distribuindo a colombina e as bolachas feitas pela nona, isso vez com que muitos que estavam assistindo o desfile voltassem no tempo.

Também o grupo esta participando da Semana Farroupilha onde no ultimo domingo serviu um delicioso jantar italiano no Galpão do CTG Taquaruçu de Constantina. E continua ate no próximo domingo, sendo que sábado dia 24 de setembro esta programado para um encontro de etnias, onde o grupo esta preparando um momento especial para divulgar a cultura italiana e mostrar oque nós italiano temos de mais precioso a nosso cultura, nossa arte, nossa culinária enfim nossa alegria.

o Grupo se sente feliz e agradece a todos pela oportunidade de poder participar desse mês festivo em homenagem a Patria e também ao Rio grande do Sul."

O Grupo Ricordi Della Itália te convida a clicar aqui e conferir uma música especial para essa data




Vino e Bombace/Vinho e bombachas.

terça-feira, 19 de setembro de 2017

Para ver letra e tradução de outras músicas, clique aqui.
Para baixar essa música, clique aqui.




Para ver uma publicação especial para o 20 de setembro, clique aqui.

Talian


Rit: Nel Rio Grande c'è a bandiera dela pace
Si beve vino e si porta le bombace.

I se ga impiantà i vignai ga imparà a mansar cavai, quando qua i ze arivadi qua
Vanti dela colassion i bevea el simaron i ga fato i barbaquà.

Quante volte ntei filò, non da mia par dir che nò i brasiliani zera la
Un talian co'a moreneta, un brasilian co'a talianeta i se ga anca maridà.

Ensieme con la gauchada i ga imparà a far la *"laçada", "laço" fino e laço grosso.
I ga insegnà a giugar quatrilio, briscoleta e cinquilio e ga imparà el giugo del osso.

E nei bali ntel salon, sia vanera o vaneron i italiani ga balà
E cantar la Verginela e balar la tarantela i brasiliani ga imparà.


Tradução para português


Grupo Ricordi Della Itália
Ref: No Rio Grande existe a bandeira da paz
Se toma vinho e se usa bombachas

Aprenderam a plantar pareiras, aprenderam a domar cavalos, quando aqui eles chegaram
Antes do café da manhã eles tomavam chimarrão e fizeram os barbaquás.

Quantas vezes nos serões, não da pra dizer que não os brasileiros lá estavam
Um italiano com uma moreninha, um brasileiro com uma italianinha eles também se casaram.

Juntos com a gauchada aprenderam fazer laçada, laço fino e laço grosso.
Eles ensinaram a jogar quatrilho, bisquinha e cinquilho e aprenderam o jogo do osso.

E nos bailes de salão fosse vanera ou vanerão o italianos dançaram
E cantar a " La Verginella" e dançar tarantela os brasileiros aprenderam.


*Laçada e laço resolvi deixar em português mesmo porque se fossa "talianizar" corretamente ficaria Lassada e lassar que então significaria "deixada" e "deixar".

Postagem e tradução: Jaciano Eccher
Agradecimento: Gizele Lazzareti pelo áudio da música.


Un pòpolo... Una crìtica che scrivo qua!

Cosa ze un pòpolo?
" Un pòpolo..
Méterlo in prision
Robarghe la boca
Ancora el ze lìbero...!

Tìraghe via el laoro
El passaporto
La tola ndove el magna
El leto ndove el dorme
El ze ancora sior.

Un pòpolo
El diventa schiavo
Quando i ghe ciava la léngoa
Ricevesta dei so genitori
El ze perso par sempre..!

Come ga dito el Luzzato " Una persona che parla solche una léngoa ze un poco de più che un muto"

Mi lo digo ancora che par mantégner vivo el nostro TALIAN bisogna parlar fra amici, fradei, fioi con genitori.
E una crìtica construtiva a i organisatori de eventi taliani. De niente vansa far un incontro per parlar un di intiero sora la importansa del talian se i palestranti i va la e parla tuto in portoghese. Dove ze el esémpio?
- Ah Jaciano! Ma se te parli in talian tante persone i va mia capir!
Rispondo:
I capisse si. Se i no capisse che i se russe, parché se i non capisse rento un evento talian, che ze pien de taliani i va capir quando? Mai. Mai i capirà.
Alora se volemo che la léngoa se mantien, noantri che semo "davanti" bisognemo scominsiar. Se non ghe femo veder el esémpio noantri alora ze mèio che se fermemo casa perché sol se impara una léngoa quando se scomìnsia a praticere.

Far un evento sora la importansa del TALIAN e parlar tuto in portoghese ze lo stesso che dir a i fioi ndar a ciesa e ti star casa vardar la television.

Per: Jaciano Eccher

Una buona e altra bruta/Uma boa e outra ruim

segunda-feira, 18 de setembro de 2017


 Italiano

Nella sala operatoria il medico dice al paziente dopo della l'operazione:
-Ho una buona notizia e una brutta notizia quale vuoi udire prima?
-Prima la brutta, per favore.
Ho dovuto amputare le tue due gambe.
-Dio Santo! Cosa farò con la mia vita senza le gambe? E quale sarà la buona notizia, adesso?
-Ho trovato un compratore per i suoi stivali!



Talian

Nela stansa di operassion el dotor ga dita al so passiente dopo dela sirurgia:
- Gò due notìssie per te, una bona e altra bruta. Qual tu voi saver prima?
- Prima la bruta. Ga dito el amalà.
- Ben gavemo taià via le tue due gambe.
- Dio santo! Cosa farò adesso sensa le me gambe? E che cosa bona me dirà adesso dopo questa notìssia?
- Gò belche trovà el compratore per i stivai.

Português

Na sala de cirurgia o médico diz ao paciente após a operação:
-Eu tenho uma boa notícia e uma má notícia pra te dar. Qual você quer ouvir primeiro?
-Primeiro a notícia ruim doutor.
Eu tive que amputar suas duas pernas.
-Meu Deus, o que vou fazer da vida sem elas? E qual vai ser a boa noticia agora?
-Eu encontrei um comprador para suas botas!

El motociclista e el osel - o motoqueiro e o pássaro

sábado, 16 de setembro de 2017

           Talian


Un motociclista guidava a 140 per ora quando non ga dato tempo de guinar e el ga dato una peada nel ozeleto che zera ntela strada e anca pestà su co i pnei.
Vardando par l'spècio el vede el poro oseleto che se sgorlea batendo le ale nel pòlvero caldo dela strada, col rimorso ga ciapà el osel, mena casa, ga guariu le malatie e dopo lo messe in una gàbia con àqua freda e pan per magnar.
Nel altro di el osel se desmìssia fora e se vede sarà in questa gàbia con pan e àqua freda in un canton alora pensa.

- Porca mastela, gò copa el motociclistica.
                                                          
                                 Português

Um motoqueiro andava a 140 quilômetros por hora quando não conseguiu desviar de um pássaro que estava na estrada.
Olhou pelo espelho e viu que o pobre pássaro se debatia na poeira quente da estrada, com pena do pobre animal resolveu leva-lo para casa.
Curou seus ferimentos e colocou em uma pequena gaiola com
um pouco de pão e água o animar ainda desacordado.
No dia seguinte, a ave recupera a consciência e ao acordar, se viu preso, cercado por grades, com o pedaço de pão e uma bacia de água no canto.
O bicho põe asas na cabeça e exclamou assustado:
- Filho da puta, acho que matei o motoqueiro.

Pupà come semo nassesti? - Ciàcola

sexta-feira, 15 de setembro de 2017

Talian

Bepi domanda a so papà come lu e so sorela son stati nati.
So pare dise:
- Ti Bepi te gò trovà in meso ai pie de capussi e la so sorela in un cavolfior!
Due tre di dopo, quande Bepi passa davanti dela camera da leto dei so pari vede ei due a far l'amor.
Lu furbo fa un segno al vècio e dise:
- Bravo pupà. Drio pareciar l'orta!!!

Português

Bepi pergunta a seu pai como ele e sua irmã nasceram.
Seu pai diz:
- Ah! Eu te encontrei em um repolho e sua irmã em uma folha de alface!
Dois ou três dias depois, Bepi ao passar pela porta do quarto dos pais pega os dois fazendo amor.
Ele dá um aceno para seu pai e diz:

- Mas bah tchê, cuidando da horta velho?


Salute e pansa piena - Música

quarta-feira, 13 de setembro de 2017

Para ver letra e tradução de outras músicas, clique aqui
Para baixar essa música, clique aqui.

Talian (Ragazzi dei Monti)

Una polenta con la fortàia
Radici coti come se magna
Gli agnolini con taiadele
Tuti ghe piase , la festa é bela.

Se fa la festa sabo di sera
Se beve e canta la note intiera
Giugo de mora le quel bordelo
El nono Bepi ha perso el capelo

Rit: Bona salute e pansa piena
Se fa la festa dopo la sena
Se fa la festa dopo la sena
Bona salute e pansa piena

Ciama compare, ciama comare
Femo filò come sti ani
Vino del Ciodo non puo mancare
La Verginela si fa cantare.

Bala i giòvani, bala i vècii
Tuti contenti sensa fermarsi
Il nono rosso de bever vino
La nona stranca tende el Bepino.

Rit: Viva el Brasile, nostro Rio Grande
Viva l'Itàlia, viva i imigranti
Viva Giusepe, viva Maria
Viva i taliani pien d'alegria.

Tradução para português

Uma polenta com omelete
Almeirão cozidos, como se come
Agnolini com taiadele (massa caseira cortada em tiras)
Todos gostam, a festa é linda.

Se faz a festa, sábado a noite
Se toma e canta a noite toda
Jogo da mora é aquele barulho
O nono José perde o chapéu.

Ref: Boa saúde e barriga cheia
Se faz a festa depois da janta
Se faz a festa depois da janta
Boa saúde e barriga cheia.

Chama o compadre, chama a comadre
Vamos fazer serão como antigamente
Vinho do Prego não pode faltar
La Verginela se faz cantar.

Dança os jovens, dança os velhos
Todos contentes sem parar
O vô vermelho de tanto tomar vinho
A nona frágil da atenção ao Zezinho.

Ref: Viva o Brasil, nosso Rio Grande
Viva a Itália, viva os imigrantes
Viva José, viva Maria
Viva os italianos cheios de alegria.




El Kanaja - Un apassionà per le radise vénete

terça-feira, 12 de setembro de 2017

El Kanaja ansì come noantri qua del Brasil che gavemo amor per el talian lu el ga un amor grande per el véneto. Lu el laora con paròdie, umore e tanta creatività nel nord italiano.
Spùncia qua per saver cosa ze la Bissa Scuela, ze lu che fa la spiegassion. Bisogna dir che ga difarensa fra scriver nel talian del Brasil e nel véneto dela Itàlia. Una difarensa grande che te vedarè ze el son de "Z". Noantri scrivemo Brasil, ze, radise, lesi, e lori scrive Braxil, xe, radixe, lexi, ma la fonologia ze la stessa.
Nantra difarensa grande ze che nel véneto i dopera tante volte "J" con son de "i".
Ma adesso vediamo due paròdie del Kanaja, un amico del véneto.





Morosar, nel tempo del rispeto


Altro giorno go ricordà del tempo de la gioventù, í mèio ani de la vita, quando
l`emossion l`é più forte de a rason, magari se anca gióveni, se gavea un grando rispeto co le
persone. Così l`emosion l`era granda quando, par la prima volta bisognea andar a casa de a
morosa par domandarghe a i so genitore el permesso, par scominsiar a morosar.

Ricordo che la stimana se fea longa e zera fadiga spetar rivar el sabo de sera quando
rivea l`ora, el momento màgico de andar a morosa. Par dir la verità l`era anca bruto andar a
casa de la morosa, par la prima volta, parché no se savea come far, se gavea coràio, però anca
paura. El nono zera el nostro consiliere par tanti afar e co so sapiensa, sempre disea che par
cartarse la morosa, bisogna onderse de miel e nó de aseo, vestirse de festa, co`l mèio color, co
l`scarpe briliante e soratuto, mai smentegarse quel posto del omo ze andove finio la tera e de
le done andove scominsia el paradiso.
Così sabo in torno le sete ore, vanti sena, vestito de festa co´l mèio color, co na
scarselada de dolsi par darghe ai tosatei, fradei de la tosa, co`l uldrin de strato passà drio l`e
rece, pien de coràio però anca de paùra, parché bisognea cavarse fora de le ociade de tuti.
Alora zera el momento de andar a casa de a morosa. La prima persona che bisognea parlar
quando se rivea a la casa, zera el pupà de la tosa, con rispeto e anca far tante serimónie, par
domandarghe el permesso, la benedission par morosar, in quei ani el pupà de a tosa vardea
anca se l`é man del toso gavea calossità, parvia che questa zera la comprovassion de laorador.

-Bona sera paron!
-Compermesso, volea dirghe, domandarve, a vu e so sposa, se con vostro permesso..., se
son degno, mi volea la benedission, par morosar vostra fiola, con rispeto, con stima parvia che
vólio tanto bene a sta tosa e soratuto a mi me piase el rispeto el permesso dei genitore.
Alora el pupà de la tosa parlea:.. 
-Brao, brao fiol, me piase sentirte parlar cossita, parvia
che anca mi me piase el rispeto e la onorabilità, e par quel che me toca a mi e me sposa, te poi
morosar nostra fiola.

- Gràssie paron,
L`era un momento màgico, belo e anca un s-ciantin che vegnea zo í sudori, l`e tremarole
ne le gambe e soratuto un momento de una satisfassion, che compagna mai proada, par nó
smentegarse mai più.

Ademar R. Lizot.



Tradução 

Outro dia recordei de um momento da juventude, os melhores anos de nossa vida, quando a
emoção é mais forte que a razão. Porém naquele tempo embora fossemos jovens, tínhamos
um grande respeito com as pessoas. Assim era uma grande emoção, quando pela primeira vez
íamos a casa da namorada, para pedir a seus pais a permissão para namorar.

Relembro que a semana demorava a passar até chegar o sábado a noite, quando chegava a
hora, o momento mágico de ir namorar. Para dizer a verdade, dava um grande nervosismo ir a
casa da namorada pela primeira vez, porque não se sabia o que fazer, tinha-se coragem,
porém também medo. O nono, nosso conselheiro para diversos assuntos, sempre dizia que
para conquistar a namorada, devemos ter o perfume do mel e não do vinagre, vestir-se de
festa, sapatos brilhantes e sempre ter em mente que o lugar do homem é onde termina a
terra e da mulher onde começa o paraíso.

Assim no sábado, um pouco antes das sete, antes da janta, vestido de festa, com os bolsos da
calça repletos de doces para os irmãos pequenos da namorada, com perfume passado atrás
das orelhas, cheio de coragem e também medo e não chamar atenção das outras pessoas,
agora era o momento de ir visitar a namorada. A primeira pessoa que teríamos que falar
quando chegávamos a casa, era o pai da guria, a conversa era plena de respeito e fidalguia
para depois pedir a permissão, a benção para iniciar o namoro. Naqueles anos o pai da
namorada examinava também as mãos do rapaz, para ver se era de trabalhador.

O dialogo era mais ou menos assim...

- Boa noite senhor! Com sua licença gostaria de pedir-
lhe ao senhor e sua esposa, se me considerarem digno, eu gostaria de vossa benção, para
namorar vossa filha, a quem dedico estima, respeito e um grande amor. Eu gosto do respeito
e da permissão dos pais.

O pai respondia:...Muito bem meu filho, gostei de suas palavras, porque eu também sou do
respeito e da honra, e pelo que diz respeito a mim e minha esposa, já tens a nossa benção.
Este era um momento mágico, belo, era também um momento de apreensão que fazia tremer
as pernas, mas com uma grande satisfação, uma emoção jamais sentida.

El talian (venessian) parlà anca nela Romania (vìdio)

segunda-feira, 11 de setembro de 2017

Che bel ascoltar el nostro talian. El ze una léngoa che sìpia parlada nel véneto, nel Brasile o nela Romania come nel vìdio che ndmo veder soto, el ze sempre talian. La imigrassion nela Romania come qua nel Brasil la ga circa 150 ani, ma sentimo come ze fàcile capir tuto. Quando vedo el talian esser parlà in altri paesi e con una someiansa incrìbile come in questo vìdio mi divento contento in saver che gavemo fradei véneti in tanti posti, e che la nostra léngoa la non ze una léngoa de contadini (coloni) come tanti i dise...

Le vero che i vicentini magna gati? Depoimenti!

sábado, 9 de setembro de 2017

Sicuramente te ga ascoltà tante volte dir che i vicentini magna gati. Saria vero?
Ben, prima da risponder le bon saver anca che "Venexiani gran signori, padovani gran dotori, visentini magna gati, veronesi tuti mati, trevisani pan e tripe,rovigoti baco e pipe. E belun?Ti belun, non ti vol nesun".
Ma prima dela spiegassion vardemo i depoimenti.

Perchè si dice "Vicentini magnagati"?



Le vero che i vicentini magna gati?
Questa antica e popolarissima filastroca ga segnà par sempre i vicentini nel mondo, ma parché i ze considerati "magnagati"? La origine ze insicura e vien dal 1698 quando una peste ga ciapà in tuta la cità. Per evitare la invasion dei sordi (rati) Venéssia interviene co'l esercito di gati, liberando così la cità. La legenda (lenda) vuole che qualche cuoco(cozinheiro) ga aprofità la presensa dei felini per far nuove ricete, ancha parché con la peste andava ensieme la carestia.

Un'altra ipotesi del ano 800 vuole dir invece che la origine ze fonetica: la frase "hai mangiato? (italiano, significa já comeu?)" nel dialeto vicentino si parlea "gatu magnà?" e i venessiani dàvano soprannomi (apelidos) con la desineza "magna": magnamaroni (comedor de castanhas), magnamocoli (comedor de velas. Dis-se das pessoas fanáticas por igreja) , magnacarta (que come papel) fin a magnamerda (que come merda). Alora "magnagati" non tanto per le preferense in cusina ma sì per la  presensa nele case e nele strade dei gati.

Publicassion: Jaciano Eccher/Sito Brasil Talian
Aiuto con le filastrochi: Andrea El Kanaja Bergamo




Potrebbe interessarti: http://www.vicenzatoday.it/cronaca/perche-si-dice-vicentini-magnagati.html
Seguici su Facebook: http://www.facebook.com/pages/VicenzaToday/212021655498004

Gigieto Bruto Fiol d` Cán

quinta-feira, 7 de setembro de 2017

Gigieto bruto fiol d`can, co`l sàngue che bóie te scrivo un poche de parolete drite e
s-ciete, parché ghe vol che te sìpie, che mi posso ver el troton de na mussa, ma no son mia
bauca e indrio come te pensi ti. Magari son de piú che na paiassa parché te go credesto che te
ndevi via a Porto Alegro far un stàgio ntel Sindicato, son stata anca un poco inseminia par
crederte tanto. E ti bruto rospo co í nostri soldi te ghe ospedà ntel che`l hoteleto dei pedo che
ghené e insieme de quela, giusto quela, bruta vaca, putana, ròia e scroa, gala che mèio de
mi?... Gala fursi í lavri d`oro, o í mostaci pieni de puina, bruta scroa. E ti gheto gnanca
vergogna, maledeto! Mi si bauca credea tuto quel che te me disei, che mi zera la piú bela dona
del mondo, che me somiea co na Stela caduta del cielo, bruto busiaro, te si piú falso de che
una giralaca, ma adesso te pol tegnértela e vien torte í to strassi e va insieme de quela scroa
che valtri se merité, i due insieme vale manco che un tuston sbusà, nó vui più vederte gnanca
pinta d`oro.

Che`l mistier fiapo che te lo gavei picinin te gaverè de perdelo, parché quela che te ghe
adesso, mi go savesto che la ga una pomadeta maledeta che se nol cresse , la ghe da una
ondesta e el cresse o el casca do, dopo ti basta de pissar in pie, te tocarà cuciarte come le
done, ma se la te toca, la te sta ben. Scolta che te digo nantra, bruto sporcacion, no sta
caluniar a nisun parché mi go savesto de le tue malagrassie, son stata pròpio mi, co í me òcii
che go visto.
Mi paiassa, pròpio meda insiminia, andea ntel postin (Correio) postar na bela lètera, piena de
amore e bele parolete par ti a Porto alegro, bruto rospo, fortuna che no la gavea ancora
postata e alora ghe go visto, valtri due ndando rento de quel hoteleto, me ga vignesto sú le
fumane, go mola quatro porchi , la lètera che gavea in man, la go sbregada coi denti, go fato
tuti tocheti e ghe go pestà dosso e dopo son andata sú nte una construssion darente el
hoteleto e ghe go visto par la finestra... Ti sensa braghe e sensa vergogna e ela bruta putanassa
nuda del tuto e par sora de le cuerte che a te spetea par veder se tuo mistier fiapo se
sdurmissiesse.
La fortuna (sorte) de valtri ze sta nó ver mia insieme con me un s-ciopeto cargo a sal e balotini,
parché volea cosarve í documenti, ovi borse e tuto a s-ciopetade a ti e a quela bruta scroa. Par
finirla. Che me steghe distante, parché te dau na peada ntel fiapo, parvia che no son più quela
bauca che te ga credesto na volta.

Enviado por: Ademar Lizot
Redação: Jaciano Eccher
Autor: Desconhecido

Modelos e valores da camiseta "Amici del Talian"

quarta-feira, 6 de setembro de 2017

Meus amigos, abrimos mais um lote das camisetas AMICI DEL TALIAN. Caso você tenha interesse em adquirir uma "Camiseta Amici del Talian" você precisa entrar em contato no máximo até quinta-feira (12 de outubro de 2017) pelas formas de contato abaixo.
Os valores via depósito bancário (Custo de postagem NÃO incluso) seguem a lista abaixo:

Gola Polo: R$ 55,00
Gola Redonda: R$ 50,00



Custo de postagem aproximado (via Correio pelo PAC)

RS,SC,SP e PR: R$ 29,00
MS, MG, RJ: R$ 30,00
DF, ES,MT: R$: 36,00

Para outros locais é preciso consultar frete
O valor é para até 1KG (aprox 3 camisetas)

Reserve agora pelo cel (vivo e whats) (54) 9 9606-8941
Tim (45) 9 9984-6534

Essa camiseta surgiu de uma idéia interna em um grupo de Whatssap e resolvemos expandi-la para os demais interessados na cultura Ítalo-Brasileira. "Amici del Talian" significa "Amigos do Talian", que é a língua de Imigração Italiana no Brasil. O leão que aparece na estampa é o "Leon di San Marco", esse monumento encontra-se na Praça, San Marco em Veneza na Itália e também na "Bandieira Venessiana".

Brasil Talian fa una donassion...

Gente!!! Con tristessa volemo dir che noantri del Sito Brasil talian semo desanimadi, triste perché lavoremo massa e le persone non riconosse, un lavoro faticoso, ma che bisogna esser fato. Pensando sora questo, semo stufi de tanto laorar e ndemo far la donassion te tute le nostre feramente (atresi) de laoro. Chi vol continuare a far el nostro laoro con tanto sforso come noantri gavemo fato bisogna che entra in contato con noantri ancora incoi perché el laoro bisogna che contìnua esser sendo fato.
Sol par dir, sìpia fredo, caldo, neve, brina, toca far el laoro stesso parché noantri sempre gavemo fato.
E pò.. Speta che faciamo una lista con tuti i nostri atresi per donassion e come se dopera...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

  1. Una sapa vècia: Se dopera per sapar el orto dea nona o anca in meso i fasoi se cava le rampeghine.
  2. Un roncon co'l mànego spacà: Dopo de trucar el mànego te pol ndar ronconar le scapoere che ze belche drio ndar rento dela to casa.
  3. Un segon sol con un mànego e che tàia poco: Questo se dopera per taiar piante, taiar legna per scaldar la casa nel inverno.
  4. Un sestel de strope: Questo te pol ciapar par la vindima, ze più fàcile inpinirlo che meter la ua nele scàtole.
  5. Una scoa: Questa ze par giutar la fémena scoar la casa e ntanto che te giute non te guaste luce davanti la television.
  6. Una falseta anca ciamà de roncela, sésola o altri nomi: Questa se dopera par taiar formento, fasoi, e cossì te impari un pochetin a laorar e nò sol star sentà do ntela ombria

Cosa ze la preghiera?

La preghiera ze la voce che Dio ga dato a la creatura per lodarlo, ringrassiarlo, per benedirlo, ensieme al coro magnìfico del imenso universo dove tute le cose, dele più pìcole a le più grandi in una léngoa misteriosa ga distacà el so trono, ino de lode per la so sapiensa, del ringrassiamento per el so benifìssio, dela benedission per la so infinita bontà.

La preghiera ze la ciacola dela creatura con el creator dove la creatura rebalta el reconossimento per le gràssie riceveste e la speransa per i favori che si domanda.
"Domandé che mi ve darò". Chi domanda a Gesù riceve le so gràssie. Come lu stesso ga dito: "Dove ga due o tre persone ensieme a pregar in mio nome mi son in meso a questi".
Son tanti i tipi de preghiere dale più conosseste come el Padre Nostro e la Ave Maria, una messa, un menssàgio di fede, parole de benesser, una vìsita a i amalati. Un momento di riflession, una ciacola sémplice com Dio, tuto questo ze la Preghiera. E la ga un gran potere nela nostra vita.

El Talian insegnà anca nel Paraná nele scuole

terça-feira, 5 de setembro de 2017

El talian a ogni di che vien fora el dimonstra che el ze ancora vivo e come la vigna che perde le fóie nel inverno ma dopo che el fredo el va vìa vien fora fóie pi bele ancora e bisogna sol aspetar ancora un poco de pi par vegner fora bei gràpoli de ua.
El talian anca ze stato cossì. El ga nassesto ntel Porto de Génova, la so infànsia ze stata ntel batistimento e el so posto de sviluparse fora ze stato el Brasile nel fine del sècolo disnove.
Però dopo ga vignesto el inverno ciamà de Jetulho Vargas e gà taià vìa i rami e fóie con la proibission de se parlar el Talian.
I rapresentanti del goerno brasiliano gavévano paura che i nostri pori vècii fusse spioni de guera. E alora cossì i ga sofresto tanto per imparar el portoghese, ze come un fiol spartà dela mama massa bonora.
Ma gràssie a la forsa che favemo ntele vene, el nostro sàngue talian, dopo de squasi 150 ani semo ancora forti e pronti per butar fóie e bei gràspoli.

Topo