Sai quel giorno belo che anca el sole par pi bel.
I dise che incoi ze mèio - Mùsica con testo e tradussion
quarta-feira, 30 de dezembro de 2020
Sai quel giorno belo che anca el sole par pi bel.
Vècio Getùlio - Ademar Lizot
segunda-feira, 21 de dezembro de 2020
Ascolta 'l àudio:
Vècio Getùlio (Per Ademar Lizot)
Nte quela matina freda, ciara e serena de
lùio, quando lo go visto sentà ntela bancheta dela piasa, me ga comovesto la so
figura ùmile e bonassa e, go capi che su dele so spale no`l gavea solche età,
ma si tuta una stòria, parche un omo no`l ze mia come una pianta nassesta de una semensa, ma si una
ànima che dela mama ga scoltà parole de
dolcessa e, del pupà ga tira
ensegnamenti e, fursi se anca el ga cressesto sensa afeti, meso sbandonà come un cagnet sensa paron, ncora cossì el se ga
fato omo e bonasso de cuor, ma fin certo punto, parche pol esser che sensa esser rabioso, el zera
anca cativo e, se qualchedun che pestea
dosso el ghe dea el troco, a le volte el più tanto che la giusta quantia,
ma sicuramente el ga sempre rispeta dei
preti, la batina, dela polìssia el fardamento e, dele done e bambini el
osamento.
Adesso el vècio Getùlio quel gavea el vardar perso no
so mia ndove, el riposa de soto de una
tompa che ga par sora un masseto de garòfoli rossi ornati de gilii bianchi
compagno l`é ale de una colombina.
Ademar Lizot.
Omenàio de Natal e Bon Prinsìpio a tuti i nostri Taliani
sábado, 19 de dezembro de 2020
Confira o vídeo
Mais uma perca muito grande para o Talian
quarta-feira, 16 de dezembro de 2020
A comunidade TALIAN vai muito além de descendentes, pessoas que moram nas regiões predominantes ou que é filho ou neto de imigrantes italianos. Prova disso foi Ivanor Pedro Schneider, advogado, apaixonado por motos e pela família e para nós detentores do TALIAN ele também fez sua parte. Descendente de alemães Schneider falava TALIAN melhor que muitos descendentes diretos. Várias vezes se fez presente nos Encontros Nacionais dos Difusores do Talian, inclusive eu (Jaciano Eccher) tive o prazer de conhece-lo pessoalmente em um desses encontros. Pessoa de boa índole que com certeza vai fazer falta para nosso TALIAN.
Ele faleceu vítima de COVIDE-19 na manhã dessa quarta-feira (16-12-20), em um leito de UTI em Santa Rosa-RS, onde estava internado já a alguns dias. Sua primeira internação foi ainda dia 16-11 no Hospital de Não-me-Toque, cidade onde morava com a família.
Ele tinha 63 anos e deixa a esposa, duas filhas e um filho.Brulé - Palavra do dia - Parola del giorno
quarta-feira, 9 de dezembro de 2020
Brulé = Quentão.
Português
Quem não gosta de um quentão bem feitinho? Uma ótima bebida para se beber no inverno pois eleva a temperatura do corpo. A palavra Brulé vem do Francês "queimado"
Italiano
A chi non piace una bevanda calda ben fatta? Un'ottima bevanda da bere in inverno perché aumenta la temperatura corporea. La parola Brulé deriva dal francese "bruciato"
La risserca - Fábio Dallò (in tre lingue)
terça-feira, 1 de dezembro de 2020
A busca
Esta nova experiência que estamos passando, nos levou a refletir e tentamos buscar uma explicação para isso tudo, cada um com suas crenças. Aos olhos vemos que o consumismo aumentou, nossa ansiedade esta nos devorando de fora pra dentro, o que o outro esta fazendo de errado, a nós parece mais interessante. É uma mensagem divina ? É um aviso aos povos do mundo ? não creio, é somente mais uma barreira que devemos transpor e o que tirarmos dessa situação que seja benéfico ao semelhante, isso é o que confortará a perda de todas essas vidas que partiram. A mudança não esta no externo, a paz não virá depois da pandemia, depois da guerra; ela não acontecerá em nenhum lugar deste planeta, a paz nasce de dentro de cada um, a felicidade nasce hoje, pois o ontem já foi e o futuro não existe. Nosso futuro será tbm o passado do hoje, portanto busque dentro de você a paz necessária, ela esta em cada ser vivo e ela acontecerá dentro de nós. A incansável busca material para tentar satisfazer a alma, é de tamanha grandeza e fere nosso espirito de tal maneira, que temos a ilusão de que devemos ser 24 hs por dia, 365 dias por ano, felizes. É inerente ao ser humano, em qualquer momento da vida ter dúvidas, se sentir triste, desanimado, mas se tivermos dentro de nós a experiência necessária, esses momentos serão apenas pequenas pedras que encontraremos em nosso caminhar. Todos querem a paz, a alegria, as bem aventuranças, um estado de êxtase; calma..... Tudo acontecerá se estivermos dispostos a mudar e fazer o que é necessário dentro de nós mesmos....
Questa nuova esperienza che stiamo attraversando, ci ha portato a riflettere e cerchiamo una spiegazione per tutto questo, ognuno con le proprie convinzioni. Agli occhi vediamo che il consumismo è aumentato, la nostra ancietà ci sta divorando dall'esterno, ciò che l'altro ci sta sbagliando, ci sembra più interessante. È un messaggio divino? È un avvertimento per la gente del mondo? Non credo, è solo un'altra barriera che dobbiamo attraversare e ciò che traiamo da questa situazione che è vantaggiosa per simili, è ciò che conforterà la perdita di tutte queste vite che sono defunte. Il cambiamento non è all'esterno, la pace non arriverà dopo la pandemia, dopo la guerra; non accadrà da nessuna parte su questo pianeta, la pace nasce da dentro ognuno, la felicità nasce oggi, perché ieri è stata e il futuro non esiste. Il nostro futuro sarà il passato di oggi, quindi cerca in te la pace necessaria, è in ogni essere vivente e accadrà dentro di noi. La ricerca materiale incansavel per cercare di soddisfare l'anima, è di tale grandezza e ferisce il nostro spirito in modo tale, che abbiamo l'illusione che dobbiamo essere 24 ore al giorno, 365 giorni all'anno, felici. È insito nell'essere umano, in qualsiasi momento della vita avere dubbi, sentirsi tristi, scoraggiati, ma se abbiamo dentro di noi l'esperienza necessaria, questi momenti saranno solo piccole pietre che troveremo nella nostra passeggiata. Tutti vogliono la pace, la gioia, le beatitudini, uno stato di esaltazione; Calma..... Tutto accadrà se siamo disposti a cambiare e fare ciò che è necessario dentro di noi....
La risserca
Campanha Solidária Show da Laurinha
segunda-feira, 30 de novembro de 2020
Dia 6-12-20 as 10:00 terá um show beneficiente no canal do Youtube Show da Laurinha, no Instagram Urussanga Salve a Laurinha e também transmitido pela Rádio Marconi de Urussanga-SC. A campanha tem objetivo de arrecadar dinheiro para compra de uma dose única da vacina ZOLGENSMA que custa 12 milhões de reais. Várias campanhas já foram feitas e já foi arrecadado até esse momento mais de 7 milhões de reais. Até Luciano Hang da Havan rifou uma moto em benefício da campanha.
Laurinha tem apenas 1 ano e 3 meses de idade e foi diagnosticada com uma doença rara chamada AME tipo 1
Guardate un piccolo vìdeo in italiano per sapere come aiutare:
Show da Laurinha terá apresentação de vários artistas locais e entre muitos sorteios será leiloado o acordeon que está no vídeo abaixo. Você também pode ajudar comprando na Loja da Laurinha.
Para assistir a live se inscreva agora mesmo no canal criado para a live clicando aqui
Confira um vídeo convite feito por Felipe Dalló e Nicola Gava:
Rasar - Parola del giorno - Palavra do dia
domingo, 29 de novembro de 2020
Esse é um quadro feito especialmente pra você que não sabe mas quer aprender falar Talian. É claro serve também para você aprofundar seus conhecimentos. Pra quem interessar temos também um CURSO DE TALIAN, é só clicar aqui pra saber mais.
Rasar = Raspar, depilar
Rasor / Rasoio = Navalha de barbear
Sogno - Tradução do canto Utopia do Padre Zezinho
quinta-feira, 26 de novembro de 2020
De tante cose, del mio tempo de bambino
Das muitas coisas do meu tempo de criança
Me rivedo picinino ciacolando con me mama
Guardo vivo na lembrança o aconchego de meu lar
Al fin del giorno, quando tuto si fermava
No fim da tarde quando tudo se aquietava
La fameia si sentava soto luce del feral
A família se ajeitava lá no alpendre a conversar
Miei genitori sensa stùdio e sensa schei
Meus pais não tinham nem escola, nem dinheiro
Tuti i giorni ‘l ano inteiro lavorava par magnar
Todo dia, o ano inteiro trabalhavam sem parar
Mancava tuto ma noi èrino contenti
Faltava tudo mas a gente nem ligava
Ridendo próprio par niente, par la fame spaventar
O importante não faltava seu sorriso, seu olhar
E tante volte mi go visto l pupà stanco
Eu tantas vezes vi meu pai chegar cansado
Ma el rivava cossì al fianco dei so fioi per caressar
Mas aquilo era sagrado um por um ele afagava
E domandava; - Chi ga fato strepolia?
E perguntava quem fizera estripulia
La mama interveniva e pian pian lu se calmava
E mamãe nos defendia tudo aos poucos se ajeitava
E nel tramonto el violon qualcun portava
O sol se punha a viola alguém trazia
Le persone domandava che el me pare el cantesse
Todo mundo então pedia pro papai cantar com a gente
Ben mal ciapà la vosse de contadin
Desafinado meio rouco e voz cansada
El cantava poverin tuto che li domandesse
Ele cantava mil toadas seu olhar ao sol poente
...................................................................................
Ga passa el tempo incoi sò la meraveia
Passou o tempo hoje eu vejo a maravilha
De gaver una faméia intanto tanti no’i ga
De se ter uma família quando tantos não a tem
Quando si parla tante volte nel divòrsio
Agora falam do desquite e do divórcio
El amor el ze um negòssio che se vol toca pagà
O amor virou consórcio compromisso de ninguém
E tanti fioi che de pi de tanti schei
E há tantos filhos que bem mais do que um palácio
Porigrami anca quei de caresse i ga bisogno
Gostariam de um abraço e do carinho entre seus pais
Con tanto amore el divòrsio no’l gavea
Se os pais amassem o divórcio não viria
Saria una meravéia saira un vero sogno
Chamam a isso de utopia eu a isso chamo paz.
Programi de Cultura Taliana - Ademar Lizot
sexta-feira, 20 de novembro de 2020
“Come l`é bela la nostra lèngua,
come l`é melodiosa e poètica,
Basta parlarla con orgòlio e
alegria,
Mai con paura, o co la boca
streta e vergognosa,
E si con onor, con tanto amor e
simpatia.”
Ademar Lizot.
Spessier - Parola del giorno - Palavra do dia
quarta-feira, 18 de novembro de 2020
A palavra de hoje é SPESSIER que significa FARMACEUTICO porque uma das maneiras informais de se chamar medicamentos, principalmente aqueles caseiros era do italiano SPEZIE então o SPEZIALE era a pessoa que prescrevia o tal medicamento. do vêneto SPESIALE. Poderíamos também chamar de "Spessier" o "curandor"
Agradecimento nessa postagem a GIOVANNI NOVELLO
Também a Fabio Dalló pela sugestâo!
El talian del Brasil riva fin a i Giaponesi
terça-feira, 17 de novembro de 2020
A ogni di che passa son sicuro che el nostro talian el va pi distante e sempre ga de pi òcii drio vardar sta nostra bela léngoa. El esémpio pi ciaro ze el e-mail che nostro sito ga ricevesto dela comunità Latinomericana dei Giaponesi. Prima go metesto el testo originale e dopo la tradussion in portoghese.
Testo origiunale in inglese
To whom it may concern:
I'd like to use a photograph of your website to show how Talian is spoken
in Brazil in the way shown below. For that reason I request permission to
do so.
We are preparing an encyclopedia on Latinamerican culture in Japanese and I
am responsible for the chapter on languages. Without any doubt non-official
legacy langueges are an important part of the rich linguistic diversity of
Latinamerica and I consider the Talian language is the best example to
mention for its vitality. I sincerely hope you give me an opportunity to
spread the presence of the Talian language among readers in Japan.
If I can receive your kind permission, the publisher will contact you for
the formal procedure.
Sincerely,
Ken Shibushita
Tradução do e-mail:
A quem possa interessar:
Come semo rivadi fin qua? Varda el vìdio
quinta-feira, 12 de novembro de 2020
Incoi co se vede bele cità, bele indùstrie e piantassion, con tuta questa modernità e fassilità che gavemo se desmenteghemo de quel cha ga patì nostri antenati.
Se desmenteghemo dela soferensa de lori pena rivadi qua, sensa parlar e capir ben el portoghese i ga tocà verder picade, strade, rabaltar scapoere e levar su case.
Ma sempre con fede e coràio i se ga mia fato de bauchi ma si de forti. Ndemo sentir cosa dise Ivanir Signorini par el Canal Brasil Talian. Un bel vìdeio che noantri bisognemo scondivìderlo a tanta gente.
Cavagna - Parola del giorno - Palavra do dia
segunda-feira, 9 de novembro de 2020
CACAGNA (Lê-se cavánha) é uma espécie de cesta muito grande que era utilizada antigamente para levar espigas de milho da "bandeira" até a carroça. Geralmente feita de vime mesmo, material muito utilizado pelos imigrantes para confecção de utensílios.
El Vècio - Associação Trivêneta - Testo e tradussion
sábado, 7 de novembro de 2020
Mùsica in Talian
Quando el vècio ndave in leto Quando o velho ia pra cama
Ndava sempre indormensà. Ia sempre com sono
XXIV Incontro dei Difusori del Talian - Edission online
sexta-feira, 6 de novembro de 2020
Questo ano dopo de un ano tuto a rabalton e tuto difarente dove gavemo bisogno de cambiar tante cose ntela nostra maniera de viver anca el Incontro dei Difusori va esser difarente. El XXIV Incontro Nassional dei Difusori del Talian va esser sento par sento virtual.
Tuto parecià par el CEVEP (Centro de Estudos Vênetos do Paraná) el vegnará fora ntela pàgina Talian Léngoa e Cultura, in questo sabo, di 07-11-20 dele 14:00 a le 17:00 ore. Par vardarlo basta spunciar qua nel di e ora belche parlà:
Programassion:
14:00 - Scomìssio del Incontro
14:10 - Parole dela Assodita
14:20 - Vìdio dei Difusori del Talian
14:25 - Parole dela FIBRA
14:35 - Vìdio Mìseri coloni
14:40 - Prémio Mèrito Talian 1
14:45 - Diriti Culturali del Talian ( Hermano Queiroz - IPHAN)
15:10 - Grupo de Cantos - Associação Trivêneta de Pinhalzinho -SC
15:15 - Prémio Mèrito Talian 2
15:20 - Diriti autorali e proprietà - Dr. Glenda Gondin
15:55 - Prémio Mèrito Talian 3
16:00 - Parole del Comitato Talian
16:10 - Poesia Ary Vidal
16:15 - Prémio Mèrito Talian 4
16:20 - Grupo Folc. Ítalo-Brasileiro Santa Felicidade - Curutiba-PR
16:25 - Architetura dela imigrassion Taliana - Julio Posenato
16:50 - Grupo Madrugadão - RS
16:55 - Ringrassiamenti
17:00 - Fin del Incontro
El ritorno del Programa Filò co'l Gìgio - Ademar Lizot
sexta-feira, 30 de outubro de 2020
El ritorno del Programa Filò co'l Gìgio - Ademar Lizot
Ostrega che bela notìssia el ritorno a la radio Amici del Talian del programa Filo co`l Gigio, soto el comando del brau Ernane Fazolo, un giovenot che ga ntel timbro dela vose, vibrassione de pace e fraternità e, in quela ora che`l ze in ària le un momento de piaser in meso a tanti avilimenti e desgusti de questi bruti tempi e, anca soratuto el me fà ricordar de sti ani quando se fea filò ntela casa dei visini, quel tempo de semplissità in che le persone portea rento del peto el sentimento de iutarse un co`l altro e, in completa fradelansa i se catea par cantar cancione de speransa e otimismo, anca par racontar stòrie e fròtole, ma quele pròpio de rider e, par magnar gavea sempre patate dolce, mandolini e gròstoli ornati co`l sulchero briliante. Andar far filò zera pròpio na alegria par tutiquanti, soratuto par i tosi che i spalanchea i òcii in serca de qualche tosa, par ciacolar co`l ogetivo de rangiarse la morosa e cossì che se ga alsa su tanti matrimònii.
Quando ricordo de quel tempo indesmentegàbile non so mia bon de cavar
fora le parole giuste par descriver la mia contantessa quando la mama, con so vose carga de dolcessa la
disea:..’-sabo de sera andemo far filò ntela casa del compare Diversino e dela
comare Pierina, alora quando rivea el sabo, de matina bonora saltea su del leto
co`l cuor che batea inchieto parvia dela
fadiga che zera spetar vegner sera e, un s-ciantin vanti del scurir me fea
svelto par netarme e pareciarme polito par andar far filò.
L`é pròpio
un grando pecà che se ga squase fini questa tradission dei nostri antenati,
parchè par disgràssia i costumi i ga cambia e par tante volte me vien la cativa
impression che son drio caminar par una stradete longa de`n paese deserto e
sensa cielo, andove el mondo ga cambia de posto co la tecnologia, la internet e
el telefonin selular, che fà le persone caminar co la testa sbassada sensa
rivar a parte nissuna e sensa saver che la felicità la ze postata ntele
cose sèmplisse dela vita, compagno andar
far filò ntela casa del compare Diversino e dela comare Pierina, genitori dela
bela Rosana, una tosa del mio gusto e, che me piasea tanto ben.
Ademar Lizot.
El Programa ritorna Luni giorno due de novembre (02-11-20)
La lètera del compare....... Fábio Dalló - Umor talian
sexta-feira, 23 de outubro de 2020
El compare mato.......
Carìssimo compare, mi lo sò che stai lontano da tanto tempo e non sò mia da dove, giusto per questo ti scrivo questa lètera. Son poche righe parché go imparà male. Se ricevi questa lètera, vol dir che ze rivata. Se non la ricevi, fàmelo saver, così te la rimanderò un`antra olta. Scrivo pian pianin parché non te si ndato a scola e lesi pian pian. El tempo qua ze massa bruto, stimana passada ga piovesto sol due olte: la prima olta per tre giorni e la seconda per quatro.
Laorador del nostro Talian ga bisogno de aiuto - Trabalhador pelas causas do Talian precisa de ajuda
quarta-feira, 14 de outubro de 2020
David Brombatti, um apaixonado pelo TALIAN, sempre pronto a dar sua contribuição pela nossa cultura está precisando de ajuda financeira para tratar de doença rara. Para saber como ajudar e também saber mais sobre sua história e doença clique aqui.
David Brombatti, appassionato per il TALIAN (Veneto Brasiliano), sempre pronto a dare il suo contributo alla nostra cultura ha bisogno di aiuto finanziario per curare una malattia rara. Per sapere come aiutare e anche per saperne di più sulla tua storia e malattia clicca qui.
David Brombatti un apassionà par el talian e sempre pronto a aiutar le cause dela nostra cuiltura ga bisogno de aiuto con soldi para guarir una malatia poco conossesta. Par saver come aiutar e anca sora la so stòria e che malatia el ga struca qua.
El Castrin
sexta-feira, 9 de outubro de 2020
El Castrin
‘- No se pol mia castrar ntela luna nova
parchè vien fora massa sangue´. Cossì parlea el vècio Faustino che gavea el afar de castrin
e, quel mistier el gavea imparà ancora de giovenot quando par la prima volta el ga taià i coioni
de`n porco e, pi tardi el ga imparà a
fermar el sangue dela sirurgia, quel fea co una bàrbara efissiensa e, sensa
gnancauna cognossensa de anatomia. Con
calma e perìssia el lassea la bèstia, dopo rabaltea, lighea le gambe e, sensa
considerassion al dolor el suo cortel fea el laoro crudele. Quando finia el
procedimento el disea: ‘-Presto el ga de guarir!’ De sta manera in quei tempi
in che el dolor fea parte dela vita, el
ga conquistà la fama de castrin ntela colonia e anca ntei campi de soledade.
Magari dopo de tanti ani quel fea quel laoro no`l podea pi ignorar la bàrbara
soferansa quel fea patir le bèstiolete e, tante volte dopo de far quel ritual
primitivo, el restea in silensio e pensativo, come sel fusse drio domandar
scusa al Paron del Mondo par quela crudeltà e, cossì el ga deventà un omo
solitário che portea rento del peto el dolor del rimorso e rento dela
consienssa la inchietassion par tante creature del Signor quel gavea sacrificà
e, quando ghe vignea quela aflission el stofeghea i so tormenti nte`n botìlia
de caciassa, fin che nte`n giorno el ga
deciso de mai pi far quel laoro, l`é quando el ga taià i coioni de`n potrìlio de meno de`n ano de eta e la pòvera
bèstia dopo castrà, ancora drio patir una agonia longa e dolorosa, co`l sangue
che ghe vignea fora in abondansa, el ga varda el suo carrasco co un sguardo de condena,
un vero protesto disisperà de chi gavea perso la rason de viver dopo de quel
taio che lo ga condanà a morir sensa dissendensa l`éra come sel volese dir: ‘-Varda che crudeltà
che te me ga fato!’ Alora el vècio
Faustino ga sentisto dolor ntel cuor e el ga fato el giuramento de mai pi far
quel laoro, parchè el ga capi che de soto del coro dele bèstiolete ga na ànima
piena de sentimenti che fursi la ze pi lìmpida e pura che l`anima de tanti omeni,
che questi si bisognaria taiarghe via i coioni.
Ademar Lizot.
(trad.) Castrador
‘-Não castre na lua nova porque vira em sangueira!’
Assim falava o velho Faustino que tinha o trabalho de castrador e, aquele
oficio ele aprendeu ainda jovem, quando pela primeira vez castrou um porco,
depois aprendeu também a estancar a sangueira da cirurgia, que ele faziam com
uma bárbara eficiência e sem nenhum conhecimento de anatomia. Com calma e
pericia laçava o animal, depois dava um tombo, atava as pernas e sem nenhuma
consideração a dor a sua faca afiada fazia o procedimento cruel, e ao finalizar
ele dizia:..’Ligeirito no más ele há de sarar!’ Naqueles tempos em que a dor
fazia parte da vida, o velho Faustino conquistou a fama de excelente castrador
na colônia e nos campos de Soledade.
Mas ele também não era incapaz de
ignorar o bárbaro sofrimento que causava aos animais e, muitas vezes após fazer
a castração ele se parava em silencio e pensativo, como se estivesse pedindo perdão
ao Patrão do Mundo por aquela crueldade. Assim com o passar dos anos tornou-se
um homem solitário, que levava dentro do peito a dor do remorso e dentro da consciência
a inquietação por tantas criaturas que havia sacrificado. Quando lhe batia
forte aquela aflição, só afogava seus tormentos em uma garrafa de cachaça. Até
que chegou o dia que decidiu não mais castrar. Foi quando cortou os bagos de um
potro de menos de um ano de idade, que depois de castrado, ainda sofrendo uma
agonia longa e dolorosa, com o sangue que corria em abundancia, olhou para seu
algoz o condenando em um verdadeiro protesto desesperado de quem havia perdido
a razão de viver depois daquele corte que o condenou a morrer sem descendência.
Era como se disse-se: “Veja a crueldade que me fizestes!’ Então o velho
Faustino sentiu forte dor no coração e naquele momento fez o juramento de nunca
mais castrar, pois entendeu que os
animais também tem uma alma e, talvez mais límpida e pura que a de tantos
homens que não a tem.
Una Giornada de Piova
terça-feira, 29 de setembro de 2020
Una Giornada de Piova
Che bela cosa che zera una giornada de piova sti ani ntela colonia, soratuto quando dopo de na seca longa e el giorno se s-ciaria grisso e nuvoloso, co`l sol talmente sconto dadrio dele nùvole carghe de ràgii e i trovoni che stea a s-ciocar e pèrderse ntei confini del firmamento par liberar la piovesina che se anca la viegnea zo pimpianeto, la portea insieme na consolassion a tutiquanti, co la erba che rinasse e el rieto che spande fora par l`orlo, anca par le bestiolete zera na granda alegria, el gal co so galine scampea fora del punaro par cavar fora mignoche e, ntel gramado l`é piègore, vache e vedele de meno de`n ano, tute insieme drio pascolar quela grama ùmida e sugosa, insieme del caval che relìnsia contento come sel fusse anca lu drio ringrassiar a San Piero par quela piovesina.
Nte quela giornada de piova se
aprofiteva par far laori in torno dela casa, scartossar e sgranar mìlio ntela stala, far dressa co la paia de
formento e sestele con vìmene. Al dopo el meso di, intanto quel pupà andea far el suo sonet dopo del pranzo, se
andea zo in cantina schersar, giugar
carte e divertirse. Però se gavea pròpio gusto ntei giorni de piova zera quando se copea porchi,
alora el pupà disea:’-Toni monta ntel baio e và dir al zio Faustino par gusar
el cortel che diman matina gavemo due porchi par copar. Alora in quel altro giorno ancora soto piova, de
matina bonora se fea el fogo par boier la àqua e, in sèghito capitea el zio
che`l gavea el ofìssio de copador e na man santa par pareciar salami e osacol
quel fea con tuta calma e perìssia e, el se stimea che solche lu savea tirar
via el vel de la panseta del porco sensa taiarlo, parchè se restea qualche buso
rovinea su el ossacol e, pien de pròsia el disea che no`l gavea mai sbalià una
cortelada nel cuor e cossì no maltratea tanto la povera bèstia e, vanti de darghe el colpo, el bevea na
sboconada de una caciassa brasiliana de quele pròpio cative, fursi co la
incombensa de firmarghe el polso.
Però zera sempre na granda dificoltà par cavar fora el porco del sichero, par che tante volte el pesea de pi de 200 kili
e bisognea trè o quatro omi de forsa par rabaltarlo, tègnerlo e, ligarghe le
gambe co na striga par darghe la cortelada ntel cuor. Dopo morto se lo trea par sora dela tola par
scominsiar a broarlo co la àqua pròpio calda par tirarghe via el pel e, dopo de pelà se verdea la pansa par tirar fora budele, figà
e cuor, alora se lo spartia al meso par mèio taiarlo in tochetini e, intanto
che i omeni fea quel laoro, le done ndea ntel rieto lavar le budele che se
doperea par far i scodeghini. Dopo de
cavar via tuta la bagna, co la carne se fea
i salami e co`l lombigno ossacol.
Al meso di se magnea polenta acompagnada dele bisteche de porco a
la milanesa. L`éra pròpio una bela cosa una giornada de piova sti ani ntela
colonia.
Ademar Lizot.
Cuore de Tigre - Grupo Bellunesi - Testo (in italiano) e tradussion
domingo, 27 de setembro de 2020
Osservazioni: ho deciso di sottotitolare come si canta nel video ma di scrivere in modo corretto in italiano nei testi trovati qui sul sito.
Cuore de Tigre – Grupo Bellunesi
Noi andremo su’i monti piu alti
A invitare i amici, i parenti
Soneremo i piu alti strumenti
Per vedere la sposa rivar.
Cappellino de paglia piu fina
Tu hai la faccia color di uma rosa
Presto presto faremo la sposa
E cercheremo de farla scampar.
Quando io vedo il moreto sul ponte
E di quel trato me manca la favela
E di quel trato io cascherò per tera
A l’è l’amor che mi fano parlar.
Che tu non hai nessuna ragione
Io ti farò metere in uma scura prigione
E el tuo moreto lo sposerò mi.
Cuore de tigre tu sei pur crudele
Ma troppo tardi ti ho conosciuta
È uma tigre, um leone, um lupo
Non son cativo compagno di te.
Tradução:
Coração de tigre
A convidar os amigos e parentes
Vamos tocar os mais altos instrumentos
Para ver a esposa chegar
Chapeuzinho com a melhor palha
Você tem o rosto cor de uma rosa
Muito em breve vamos casar
E vamos fugir
Quando eu vejo o amorzinho sobre a ponte
E naquele instante me falta palavra
E daquele momento cairei por terra
É o amor que me faz falar
Que você sabe que você não tem razão
Te colocarei em uma prisão escura
E com teu amorzinho eu casarei
Coração de tigre você é pura crueldade
Mas muito tarde fui te conhecer
È um tigre, um leão, um lobo
Não sou feroz como você.
Piumim - Parola del giorno - Palavra do dia
sexta-feira, 25 de setembro de 2020
A tradução desse tipo de postagem será em português e italiano para compreensão das palavras do TALIAN no Brasil e Itália.
La traduzione di questo tipo di post sarà in portoghese e italiano per comprendere le parole del TALIAN in Brasile e in Italia.
Piumim é uma cobertor de antigamente feita de penas de aves, geralmente pena de galinha, pato ou ganso. Para isso retirava-se as penas mais finas, do pescoço e barriga da ave por serem mais macias. Piumim vem da derivação de piuma que significa pena. No talian "Una straponta de piumim " (um cobertor de penas)
Piumim è un'antica coperta fatta di piume di uccelli, generalmente piume di pollo, anatra o oca. Per questo se era utilizzato le piume più fini sono state rimosse dal collo e dal ventre dell'uccello perché erano più morbide. Piumim nasce dalla derivazione della parola piuma . Nel TALIAN "Una straponta de piumim" (una coperta di piume).
Provèrbii in Talian
quinta-feira, 24 de setembro de 2020
Par quei che i sa mia esiste un posto spessial par quei che i ghe piase de provèrbii. Parlo del grupo
COLESSION RITRATI E PROVÈRBII comandà par la maestra Nedi Terezinha Locatelli.L'é un progeto che'l porta un provèrbio a ogni di fra tuto l'ano.
Questo progeto el ze cordenà par Nedi Teresinha Locatelli.
Alora se te vol ( e ti te pol si) ricever tuti i di un provèrbio l'é bon darghe un "ME PIASE" su la pàgina (grupo) Giranii Cultura Taliana .
Volio anca invitar a i letori de questo sito che ancora i ze mia scriti su'l nostro canal nel YouTube che i se fa furbi parché semo passadi de 3 mila scriti romai. Par ndar rento ntel canal basta sol strucar qua. Un saluto a tuti.
Par vardar n'altri 30 provèrbii struca qua.
El Genial Maestro
quinta-feira, 17 de setembro de 2020
El Genial Maestro
Del nostro Brasil-Talian un omàgio al maestro italiano Ennio
Morricone.
Con m`anima piena de umiltà domando
ai Santi par s-ciararme i sarvei parchè solche de sta manera son bon de cavar
fora l`é mèio parole par descriver el maestro Ennio Morricone, un vero gènio
dela mùsica che in questo ano el se ga
spedi dela vita ai 91 ani de età e, el ga assà el mondo un s-ciantin pi pòvero
e tristo, par andar brilar ntel cielo come el ga fato ntela vita terena.
El ga nassesto ntel ano 28 del
sècolo passà, in Roma e, fora de èsser un genial artista, el zera anca un
cristian de sobrietà e riservatesa che sempre tornea a dir:.. ’-No voglio disturbare a nissuni.’ Ntel ano 2007 el
guadagnà el ‘Oscar’ dela academia, prémio che`l se ga merità in ricognossimento
de una vita de puro talento e, in quel momento de assoluta fama mondial, con so
involvente teneressa el ga dimonstrà tanta sèmplicita ntela conduta, tanta
passione nel cuor e tanta umiltà ntela ànima quando el ga dichiarà:...
“-Credo che questo prémio sia per me nò un
punto de arivo, ma si un punto de partensa par migliorarme!”
El grando maestro ga scominsia a studiar mùsica ai sèi ani de età e,
dopo ntela so vita profissional el ga
svilupà una manera peculiar de scriver l`é so composissione, che zera dela so testa
in direto a la partitura, sensa nissun aiuto de instrumenti musical e, de sta manera
co`l suo talento genial el ga daventà un mito, una legenda incomensuràbile dela
mùsica e dela ecelensia italiana, quela che regala de emossione al`intiero
pianeta, con una mùsica genuìna, sèmplice e perfeta parchè el ga meso l`anima in tute le so
composissione e, pròpio per questo sono diventate capolaori assoluti e imortal...Parchè
l`anima la ze imortale! La so genialità
ga marca la stòria del cinema con de pi de sinquessento mùsiche e, insieme dei
grandi Beethoven, Mozart, Bach e Giuseppe Verdi, el viverà par sempre ntela
stòria dela mùsica e, el ga de èsser
scoltà par de pi de mila ani, parchè la so mùsica no la stà solo inovativa, ma
anca indesmentigàbile e clàssica, una mùsica che fà a tutiquanti sguardar el
paradiso ntei fiori dei campi, el infinito ntei òcii d`un bambin e, la eternità
nte`n s-ciantin solo.
Gràssie infinite al genial maestro che
traverso dele so cancione el ga marcà la nostra vita, lo ringràssiemo per cada
nota dela so mùsica indesmentegàbile che ga fato a tutiquanti sognare, ridere e
piangere, le saremo sempre grati par el suo talento, umiltà e sensibilità che
ga emossionà el mondo e, sicuramente la so mùsica restarà per sempre ntel
nostro cuor e nostra ànima, se anca che adesso
par un tempo, l`é impossìbile scoltar le
so cansione sensa trar fora una furtiva làgrima.
Ademar Lizot.
O Genial
Maestro
Peço aos céus que ilumine meus pensamentos pois só assim serei capaz de
achar as melhores palavras para descrever o grande maestro Italiano Ennio
Morricone, gênio da música que este ano se despediu da vida aos 91 anos, para
ir brilhar no céu como fez na vida terrena, deixando o mundo um pouco mais
pobre e triste.
O genial maestro nasceu em 1928
na cidade de Roma, Itália e além de ser um artista único, foi também exemplo de
sobriedade e sensatez em sua conduta pessoal, franco e sincero sempre
afirmava...-No voglio disturbare a nissuni,’ Em
2007 na cerimônia de recebimento do ‘Oscar’ em reconhecimento por uma
vida de puro talento, ele demonstrou tanta simplicidade na conduta, tanta
emoção no coração e tanta humildade em sua alma quando declarou...
“-Credo che questo prémio sia per me nò un
punto de arivo, ma si un punto de partensa par migliorarme!”
Aos 6 anos de idade iniciou seus
estudos em música e, no transcurso de sua vida profissional desenvolveu uma maneira
peculiar de escrever suas composições; direto de sua memória para a partitura, sem
auxílio de nenhum instrumento musical e, foi assim que tornou-se um mito, uma
verdadeira legenda de valor incomensurável da música e da excelência Italiana,
aquela que encanta o planeta inteiro, com uma música genuína, simples e
perfeita, cujas notas lhe saiam direto da alma e por isso tornaram-se obras-primas absolutas e
imortais...Porque a alma é imortal!
Assim o grande maestro viverá para sempre na história da música, ao lado
dos grandes gênios Beethoven, Mozart, Bach e Verdi e, haverá de ser ouvido por mais de mil anos,
porque a sua música não foi só inovadora, mas também inesquecível e clássica, uma
música que nos faz sentir a presença da divindade nas flores dos campos, o
infinito nos olhos de uma criança e a eternidade num instante.
Grassias infinitas ao genial maestro que através de suas canções marcou a nossa
vida, agradeço por cada nota de sua música, que nos fez sonhar, rir e chorar,
agradeço pelo seu talento, humildade e nobre simpatia, que emocionaram o mundo e,
a sua música estará para sempre em nossos corações, embora agora por um tempo talvez
seja impossível escutar suas músicas sem verter uma furtiva lágrima.
Stimana "Farroupilha" ntel Rio Grande do Sul
terça-feira, 15 de setembro de 2020
Siamo taliani si. Gavemo un orgólio tantìssimo grande de gaver ntele nostre vene un sàngue véneto che urta avanti. Ma anca n'altro orgólio grando ze la idea che semo stati nati ntel pi bel posto del Brasil, semo nassesti ntel Rio Grande do Sul. E par noantri la stimana faropilia (Semana Farroupilha) ze la festa pi grande che se speta tuto l'ano.
Par quei che sa mia come che se festégia mi lo digo. Non ze che se sara le porte dei negòsii ma si se laora normalmente, magari tuti con le robe s-cete tìpiche del "gaúcho", fin quei che ga mia el costume i ghe fa stesso. Ma la festa la sucede dopo del laoro. Ze una stimana de filò tuti i di.
Se fa le casete coerte con tole e fóie de palme i ghe dise i rancieti (pequenos ranchos) dale volte tute fate intorno al CTG (centro de Tradission Gausse) o anca dale volte el sindaco dela cità sara una via spessìfica par far i rancieti e la festa.
Ga anca el impissamento dela fiama contadina (acendimento da Chama Crioula)
La festa la ze coletiva e anca particolare parché ga dale volte due o tre presentassion pùbliche ma anca ogni faméia se reune co'i amici e i ghe fa la so sena tra de lori ntela so caseta.
La cità cambia el color co riva sta stimana, la vita ciapa pi sapore e se sméntega dale volte i problemi.